พอป้าอุ่นออกจากห้องไปแล้ว คุณราณีจึงหันมาคุยกับลูกชาย
“รัญซื้อที่ของคุณมานะชัยเหรอลูก”
“ครับ แม่”
“อย่าทำอะไรน้องนะ น้องยังเด็ก”
“เธอโตแล้วครับแม่ เธอบรรลุนิติภาวะแล้ว”
“แม่หมายถึงว่า ตอนที่น้องทำเรื่องนั้น น้องยังเด็ก”
“แต่ตอนนี้เธอโตแล้วครับแม่”
“รัญ…”
“พรุ่งนี้ผมมีประชุมเช้า ผมขอตัวไปพักผ่อนก่อนนะครับ คุณแม่อย่านอนดึกนะครับ”
อารัญกอดมารดา หอมแก้มท่านอย่างที่เคยทำประจำ ก่อนจะผละออกมา แล้วลุกขึ้นเดินออกจากห้อง สวนทางกับป้าอุ่นที่ถือแก้วน้ำเดินเข้ามาพอดี เขารับแก้วน้ำจากป้าอุ่นมาดื่มรวดเดียวหมด แล้วคืนแก้วให้นาง ก่อนจะเดินขึ้นบ้านไป
คุณราณีมองตามลูกชาย หนักใจอยู่ไม่น้อยที่เขาเจ้าคิดเจ้าแค้น ไม่ปล่อยวางอดีตที่ผ่านไปแล้ว
ส่วนตัวของคุณราณีนั้น คิดว่าสามีทำดีที่สุดแล้ว ทั้งในฐานะบิดาและในหน้าที่ ด้วยตำแหน่งและหน้าที่ของสามีนั้นแขวนอยู่บนเส้นด้าย เสี่ยงเป็นเสี่ยงตายอยู่แล้ว ท่านจึ
