รอยยิ้มเอ็นดูฉาบฉายบนใบหน้าหล่อเหลา เมื่อก้าวเข้ามาในห้องแล้วพบว่า คนตัวเล็กนอนหลับอยู่บนโซฟา
อารัญวางกระเป๋าลงบนโต๊ะ และพาดเสื้อสูทบนพนักโซฟา ตาคมจับจ้องคนนอนหลับอยู่ตลอดเวลา ในตอนที่เขาแกะกระดุมเสื้อสองเม็ด แกะกระดุมแขนเสื้อทั้งสองข้าง แล้วพับแขนเสื้อขึ้น
ร่างสูงนั่งลงบนโซฟาตัวเดียวกับหญิงสาว เขานั่งมองเธออยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะยื่นมือไปแตะแก้มนุ่ม คนถูกก่อกวนหันหน้าหนี แล้วพลิกกายนอนตะแคงหันหน้าเข้าหาพนักโซฟา หันหลังให้กับคนที่นั่งอยู่บนโซฟาตัวเดียวกับเธอ บั้นท้ายอวบอัดเบียดต้นขาแกร่งโดยไม่ได้ตั้งใจ และถ้ารู้ว่าการพลิกกายนอนตะแคง แล้วบั้นท้ายไปเสียดสีกับต้นขาของเขา จะทำให้คนที่เพิ่งกลับมาถึงห้องเกิดอารมณ์อย่างง่ายดาย พิมพ์ใจจะไม่ปล่อยให้ตัวเองหลับลึกขนาดนี้หรอก
แต่ก็สายไปเสียแล้ว ในตอนที่พิมพ์ใจรู้สึกตัวตื่นและลืมตาขึ้นมา เธอถูกจับนอนหงาย และถูกคร่อมทับไว้ด้วยเรือนกายกำยำในท่าทางที่แส
