“คุณแม่ล่ะคะ”
“ออกไปบริษัทกับคุณผู้ชายค่ะ”
“งั้นเพลงไม่ทานข้าวนะคะ”
“หืม ไม่ทานข้าว?”
“ค่ะ เดี๋ยวไปทานที่มหาลัยกับพลอยดีกว่าค่ะ”
“ตามใจจ้ะ”
ฝ่ามืออบอุ่นคว้ามือเล็กเดินออกมาขึ้นรถที่คนเอามาจอดรอไว้ให้ ก่อนจะเปิดประตูรถให้และปิดลงอย่างเบามือ แล้วกลับไปยังที่นั่งฝั่งคนขับและขับออกไปด้วยความเร็วที่ไม่มากนัก
“แหม หมั่นไส้ โลกเป็นสีชมพูเชียวนะ” ดาราภัสแซวประทานพรระหว่างกำลังจัดการอาหารตรงหน้า เมื่อเห็นเพื่อนรักเอาแต่ตอบข้อความพร้อมกับยิ้มหวาน
“บ้า พี่แกแค่ส่งข้อความมาว่ากำลังจะเข้าประชุม”
“ไม่ใช่แค่นั้นมั้ง ไม่งั้นคงไม่นั่งยิ้มหวานแบบนี้อะ”
“อย่ารู้ทันน่า” ประทานพรเบะปากใส่เพื่อนรักอย่างหมั่นไส้
ดาราภัสหัวเราะชอบใจ ก่อนจะพากันพูดคุยเรื่องการเตรียมตัวทำเรื่องจบ เพราะอีกไม่นานพวกเธอก็จะเรียนจบกันแล้ว ระหว่างนี้คงจะหาเวลาว่างกันยากมากขึ้น
“เออ เดี๋ยวเลิกเรียนแกกลับเลยไหม”
“คิดว่านะ ทำไ
