“พี่ขอนั่งด้วยคนได้ไหมครับ”
น้ำเสียงนั้นนุ่ม แต่สายตาคมกริบที่ส่งไปยังการ์ตูนมันไม่ธรรมดาเลย เขาโน้มตัวเล็กน้อย มุมปากยกขึ้นนิดๆ แบบคนที่รู้ว่าตัวเองกำลังเล่นเกม และกำลังสนุกกับมันมาก
ก่อนการ์ตูนกำลังจะขยับปากเอ่ยตอบ แต่ซีดันเดินกลับมาพอดี เสียงของเขาตัดขึ้นทันทีแบบไม่คิดจะเกรงใจใครทั้งนั้น
“คงไม่ได้หรอกครับ พอดีว่าที่นั่งตรงนี้เต็มแล้ว”
เขาพูดจบก็เดินเข้ามานั่งในที่ของตัวเองทันที มือวางขวดน้ำลง แสดงให้เห็นชัดว่านี่คือพื้นที่ของเขากับการ์ตูน
“หึ! ผมก็ถามไปงั้นแหละครับ ที่จริงผมตั้งใจแค่เอาน้ำมาให้น้องการ์ตูนเท่านั้น”
ฟอร์มหัวเราะในลำคอเบาๆ
ชามกับดรีมสลับมองหน้ากันอย่างลุกลี้ลุกลน เหมือนกำลังดูละครสดฉากที่พระเอกกับตัวร้ายปะทะกันตรงหน้า
ซีหันหน้ามามองการ์ตูนก่อนตอบกลับไปด้วยน้ำเสียงนิ่งเรียบ
“ขอโทษทีนะ การ์ตูนเป็นแฟนฉัน ฉันดูแลเธอเองได้คงไม่ต้องรบกวนนาย”
“ไม่ได้เป็นการรบกวนเลยครับ
