“จริงสิคะ แล้วเพื่อนของพี่อีกสองคนไปไหนแล้วล่ะคะ ทำไมถึงไม่ได้มากับพี่ด้วยคะ”
การ์ตูนเอ่ยถามพลางกวาดสายตามองรอบๆ เหมือนกำลังหาเรื่องใหม่มาพูด ทำทีเหมือนไม่ได้ยินที่ฟอร์มพูดเมื่อกี้
ฟอร์มเอนหลังนิดๆ แล้วตอบด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ ใบหน้าที่แสดงออกเหมือนกำลังเซ็งๆขึ้นมาทันที
“เพื่อนพี่นั่งอยู่ที่โรงอาหารน่ะ”
“อ้าว~ ปกติพี่ฟอร์มต้องอยู่กับเพื่อนตลอดไม่ใช่เหรอคะ วันนี้ทำไมมาคนเดียวล่ะ”
ดรีมถามต่ออย่างสงสัย
ฟอร์มปรายตามองการ์ตูน ก่อนจะตอบด้วยรอยยิ้มเจือความเจ้าชู้นิดๆ
“ก็ปกติมันเป็นอย่างนั้น แต่ตอนนี้พี่มีแฟนแล้ว พี่ก็ต้องมาหาแฟนก่อนสิ”
ทันทีที่คำว่าแฟนหลุดออกจากปากฟอร์ม การ์ตูนรีบหันขวับไปมองเขาทันที
“พี่ฟอร์มคะ แต่เราเป็นแฟนกันแค่หลอกพี่ซีเท่านั้นนะคะ ไม่ได้เป็นแฟนจริงๆซะหน่อย พี่ไม่ต้องทิ้งเพื่อนขนาดนั้นก็ได้ค่ะ”
ฟอร์มก้มหน้าเล็กน้อย เหมือนจะซ่อนรอยยิ้มเอาไว้ แต่ทว่าสายตาของเขากลับไม่ปิ
