ตึกตึก
เดินมาได้ไม่นานทั้งสองก็ถึงบริเวณหน้าร้านกาแฟที่อยู่ไม่ไกลจากมหา’ลัย
"ตกลงวันนี้วากลับห้องนะคะ" เจ้าของใบหน้าใสเงยหน้าเอ่ยบอกรุ่นพี่หนุ่มตรงหน้าขึ้น
"..." ธามก็นิ่ง
"พี่ธาม~"
"พี่ยอมให้เธอทำงานแล้ว คืนนี้ไปนอนห้องพี่" ริมฝีปากหนาบอก
"แต่..."
"ไม่มีแต่ พี่นอนไม่ไหวที่ห้องเธอ มันเล็กเกินไป" หนุ่มวิศวะพูดพร้อมกับมองหน้าคนตัวเล็กที่ยืนทำหน้ายู่ออกมา
"วาว่ามันไม่ได้เล็กเลยนะคะ"
"ก่อนพูด ดูขนาดตัวผัวตัวเองบ้างไหม พี่สูงร้อยแปดสิบแปดนะ ไม่ได้ตัวสั้นแบบเธอ"
"พี่ธาม! ว่าวาตัวสั้นเหรอ" ดวงตากลมโตจ้องมองถามคนตัวสูงตรงหน้าด้วยท่าทีเอาเรื่องราวกับแมวน้อยกำลังขู่เสือ
"..." ใบหน้าหล่อก็หัวเราะยิ้มไม่ตอบ
"วาไม่ไปนอนกับพี่แล้วค่ะ พี่ว่าวาตัวสั้น"
"ก็สั้นจริง"
"พี่ธาม!" คนตัวเล็กก็ยิ่งทำหน้ายู่ออกมามากกว่าเดิม
"หึ ไปทำงานได้แล้ว แมวน้อย" หนุ่มวิศวะเอ่ยพร้อมกับเอื้อมมือบีบเข้าไปบนแก้มนุ
