7
ผมรีบเอาน้ำแข็งที่ห่อด้วยผ้ามาประคบเบาๆบนหัวไหล่เล็กที่มีรอยแดงช้ำคาดว่าไม่นานน่าจะเขียว ผิวขาวๆใสๆยิ่งเป็นรอยง่าย ผมแตะนิดแตะหน่อยตัวเธอก็แดงเถือกไปหมดแล้ว
"อื้อออ หนาว"อองฟองครางอื้อ สะบัดก้อนประคบออกจากหัวไหล่ แต่ก็ยังไม่ลืมตา เธอขี้เซามากกกก!!!
"ไม่ปัดสิ แป๊บเดียว"ผมเอ็ดเธอเบาๆ จับมือเธอออกจากหัวไหล่แล้วประคบให้ต่อ มือหนึ่งก็ลูบหลังเปลือยเปล่าของเธอเพิ่มความอบอุ่นให้ อากาศในห้องตอนนี้เย็นสบาย แต่สำหรับร่างบางคงหนาว
"หนาว กอดดด"เธอบอกพลางมุดตัวเข้าหาผมมากกว่าเดิม ทำไมน่าฟัดแบบนี้วะยัยเปี๊ยก
"กอดอยู่นี่ไง จะนอนก็นอน"ผมกระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้น แล้วบอกยัยเปี๊ยกในอ้อมกอดพลางประคบหัวไหล่ให้เธอ
ทำไมเธอต้องเป็นคนที่ฆ่าแม่กับน้องฉันด้วยนะ ทำไมเธอไม่เป็นเด็กธรรมดาทั่วๆไป ถ้าเราได้เจอกันในรูปแบบอื่นฉันอาจจะรักเธอไปแล้ว รักหรอ ไม่ได้ฉันจะรักผู้หญิงอย่างเธอไม่ได้!!ถึงจะคิดแบบนั้นทำไมร่างก
