14
อองฟอง
"อื้อออ"ฉันครางอื้ออ่าในคอ เมื่อคุณฌอนวางฉันลงบนเตียงอย่างเบามือ ฉันรู้สึกตัวตั้งแต่เขาอุ้มฉันขึ้นแนบอกแล้ว แต่ไม่ยอมลืมตาเฉยๆ ฉันอยากให้เขาอุ้มฉันนี่นา
"นอนนะคนดี"เขาล้มตัวลงนอนแล้วดึงฉันให้หนุนแขน กระซิบบอกเสียงอ่อนโยนกว่าครั้งไหนๆ
ตั้งแต่ฉันบอกรักเขาไปเมื่อหัวค่ำ เขาก็เปลี่ยนจากหลังมือเป็นหน้ามือเลย ถ้ารู้งี้ฉันบอกรักเขาไปตั้งนานแล้ว มีความสุขที่สุด
รุ่งเช้า
ฉันรู้สึกตัวตื่นก่อนคนที่นอนกอดฉันทั้งคืน ฉันผงกหัวขึ้นมามองหน้าหล่อที่หลับตาพริ้ม เวลานอนนี่โคตรหล่อเลย ไม่มีเงียบ ไม่เย็นชา
"ฟอดดดด"ฉันอดใจไม่ไหวสูดดมแก้มสากของคนตรงหน้าไปฟอดหนึ่ง
"นอนนิ่งๆ ไม่ทำหน้าดุเหมือนตอนตื่นนี่โคตรหล่อเลย"ฉันว่าแล้วยื่นนิ้วไปสัมผัสคิ้วดกทั้งสองข้างของเขา เลื่อนลงมาที่จมูกที่โด่งเป็นสัน คมกริบ อย่างหลงใหล ค่อยๆเลื่อนลงมาที่ปาก แล้วเลื่อนหน้าเข้าไปใกล้ ใกล้มากๆเหมือนถูกสะกดจิต จนกระทั
