ชาริลล์ก้าวลงจากรถเมื่อพาซุปเปอร์คาร์ราคาแพงระยับเข้ามาจอดภายในโรงจอดรถ อารมณ์ของชายหนุ่มเต็มไปด้วยความขุ่นมัว อันเนื่องมาจากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อเช้า เหตุการณ์ที่ทำให้รู้ว่าตัวเองเหมือนควายมากแค่ไหน
กรามแกร่งขบกันแน่นตลอดเวลา สองเท้าย่ำไปตามทางเดินที่ถูกปูด้วยอิฐสีสวยราคาแพง ก้าวไปเร็วๆ จนเข้ามาถึงตัวตึกใหญ่ กำลังจะเดินผ่านห้องรับแขก แต่ก็พบกับดีแลนและริชาร์ดที่นั่งดื่มกาแฟด้วยกันเสียก่อน
และแน่นอนว่าไม่มีทางที่สองคนนั้นจะไม่ทักเขา...
“หายไปไหนมาทั้งคืน ชาร์ล”
ดีแลนเอ่ยถามด้วยความสงสัย
ชาริลล์ผู้ที่ถูกถามหยุดเดิน พยายามปั้นหน้าให้ราบเรียบและเป็นปกติที่สุด แต่คนที่แสดงละครไม่เป็นเช่นเขาไม่อาจจะทำได้สำเร็จ เพราะความเคร่งเครียด เดือดดาลมันเกลื่อนใบหน้าและดวงตาสีเขียวมรกตของเขามากมายเลยทีเดียว
“ผมไปนอนโรงแรมมาน่ะครับ”
“อยากรู้จังสาวคนไหนเป็นผู้โชคดี”
ริชาร์ดเอ่ยขึ้น และอมยิ้มอย่
