“ว่าการข่มขืนกับการสมยอมน่ะต่างกันมาก”
“โรส... ไม่เคยสมยอม...”
เขาไม่คิดจะโต้ตอบหล่อนอีกแล้ว เพราะตอนนี้เขาได้จับร่างของหล่อนให้ไปคร่อมทับหน้าขาของเขาเอาไว้ เบาะรถที่เขานั่งถูกดันไปด้านหลังจนสุด ในขณะที่แผ่นหลังของหล่อนเสียดสีอยู่กับพวงมาลัยรถ เสื้อตัวสวยถูกกระชากออกโดยไม่คิดจะปลดกระดุม กระโปรงถูกดึงขึ้นไปอยู่ด้านบน เขาควานมือหากางเกงชั้นในแต่ไม่พบ จึงเงยหน้ามองหล่อน
“นี่คุณ... ไม่ได้สวมชั้นในหรือ”
คนถูกถามหน้าร้อนแทบไหม้ “มันเปียกขนาดนั้น... ใครจะกล้าใส่อีกล่ะ”
“คุณก็เลยไม่ใส่มัน... โอ้พระเจ้า...” ชาริลล์อุทานอย่างเหลือเชื่อ ในขณะที่โรสิตาแสนจะอับอาย หล่อนพยายามจะดิ้นหนี แต่พอเขาสอดนิ้วเข้าคลึงกลีบสาว เจ้าหล่อนก็ผวาเข้าหานิ้วแกร่งนั้นทันที และครางเสียงรัญจวน
“อ๊ะ... คุณชาร์ล... อ๊า...”
เขาอมยิ้ม และจูบปากอิ่มเต็มของหล่อนด้วยความหิวกระหาย บดคลึงอย่างดูดดื่มจนปากอิ่มแทบฉีกขาด มือใหญ่
