หลายวันต่อมา...
ร่างสูงดูดีนั่งไขว่ห้างบนโซฟาหนังตัวใหญ่ ภายในเพนเฮ้าส์ส่วนตัว มือหนาพลางยกแก้วกาแฟขึ้นจิบ
ตึก! ตึก!
เสียงเท้าเล็กก้าวเดินเข้ามาใกล้ เรียกให้คูเปอร์เงยหน้าขึ้นมอง ร่างบางระหงในชุดเดรสสายเดี่ยวสีขาวความยาวเหนือเข่า ผ่าหน้าขาเล็กน้อย ทำคิ้วหนาขมวดมุ่นมองชุดกับใบหน้าสวยสลับกัน
"ไปเปลี่ยนเดี๋ยวนี้ครับที่รัก ชุดที่มันยาวกว่านี้ไม่มีรึไง" เสียงทุ้มเอ่ยบอก ใบหน้าหล่อเหลานิ่งเฉยจนยากจะคาดเดาความคิด
พรึ่บ!
"ทำไมคะ? สวยดีออก นาวชอบ~" ร่างบางเอ่ยยิ้มๆ พร้อมทิ้งตัวลงนั่งบนโซฟาข้างคนตัวสูง แขนเล็กกอดท่อนแขนแข็งแรงเอาไว้แน่นด้วยท่าทีออดอ้อน การกระทำของเธอ อยู่ในสายตาคมทั้งหมด
อยู่ด้วยกันใกล้ชิดกันขนาดนี้ มีหรือเธอจะไม่รู้ว่าเขาแพ้ความขี้อ้อนของเธออย่างราบคาบ
"พี่เปอร์ขาา...เราจะเดินทางกี่โมงหรอคะ" น้ำเสียงหวานหยดเอ่ยถาม ช้อนสายตาขึ้นมอง
"จิ๊! ....เก้าโมงครับ ขึ้นเครื่องสิบโมง"
