"จะไปไหนไอ้เปอร์!" ทอยเอ่ยถาม มือสากรั้งแขนเพื่อนเอาไว้
"ปล่อยกูไอ้ทอย กูได้ยินเสียงมะนาว ไอ้คอปมันจะทำ...."
"มันจะทำอะไรได้ ในเมื่อนายแม่อยู่ที่นั่นด้วย มึงก็นอนได้แล้ว ถ้านายแม่รู้ว่ามึงดื้อดึง เดี๋ยวได้พามะนาวหนีไปอีก"
"..." คูเปอร์คิดตามก่อนจะยอมกลับไปนอนลงบนเตียงนุ่ม
ร่างสูงกระวนกระวาย พลิกไปพลิกมานอนไม่หลับ เอาแต่คิดถึงเสียงหวานที่แทรกเข้ามาในสาย
"ไอ้เปอร์เมื่อไหร่มึงจะนอน" ทอยเอ่ยถามแม้จะนอนคนละเตียง ทว่า กลับได้ยินเสียงยามร่างสูงขยับตัว เขาคนหูไว จะให้นอนหลับได้ยังไงกัน
"เมื่อไหร่ช่างมันจะซ่อมรถเสร็จวะ แล้วทำไมไม่ให้คนเอารถมาเปลี่ยนจะรอให้เสียเวลาทำไม"
"มึงไปถามนายใหญ่ครับไอ้คุณเปอร์เพื่อนรัก"
"แม่งเอ๊ยย!" ร่างสูงสบถออกมาก่อนจะดึงผ้าห่มขึ้นคลุมศีรษะ และผล็อยหลับไปในที่สุด ตั้งแต่เมื่อคืน นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้พักผ่อน
เช้าวันต่อมา...
หลังจากตื่นมาอาบน้ำแต่งตัวดื่มกาแฟท
