แกร๊ง..
"..."
ผมดันลิ้นใส่กระพุ้งแก้มตัวเองขณะที่สายตาก็กวาดมองบ้านที่เงียบและว่างขึ้นกว่าเดิมเพราะตอนนี้มันมีแต่ของของตัวเองแล้ว ผมเดินไปนั่งที่โซฟาและเสยผมเปียกๆของตัวเองขึ้นพลางมองเจ้าหญิงที่เดินมา
เมี๊ยว..
"มาหาพ่อม่ะ"
เจ้าหญิงกระโดดขึ้นมาบนโซฟาและดมผมผมจึงเอื้อมมือไปอุ้มแต่เธอดันดิ้นหนีและกระโดดลงไปจากโซฟาในทันที ผมยกยิ้มและมองลูกสาวตัวเองอย่างหมั่นใส้
"ใจร้ายเหมือนแม่จริงๆ"
ทำไมวะ...สิ่งที่กูขอมันมากไปหรอ ผมถอนหายใจเสียงดังและมองเพดานบ้านตัวเองอย่างเบื่อหน่าย อิสระที่กูต้องการกลับมาแล้วชีวิตที่เป็นของกูคนเดียว ผมพยักหน้าและหยิบบุหรี่ไฟฟ้ามาจุดสูบก่อนจะเดินขึ้นไปชั้นดาดฟ้าเพราะไม่อยากให้เจ้าหญิงเหม็น
ผมนอนสูบบุหรี่พลางมองท้องฟ้าอยู่อย่างนั้น ปล่อยความคิดตัวเองไปไกลจนรู้สึกตัวอีกทีก็เช้าแล้ว...พระอาทิตย์ขึ้น นกกำลังบินออกจากรัง วันแรกที่กูกลับมาโสดกูควรจะมีความสุขกว่านี้ไม่ใช่ห
