อวี่หรันถอดเสื้อตัวนอกให้หยุนซีก่อนจะพาเขาขึ้นไปนอนบนเตียง นางลูบหลังของเขาเบาๆ เพื่อกล่อมเขานอนเช่นทุกที
หยุนซีรอให้บิดาขึ้นมานอนด้านข้าง เพียงไม่นานเขาก็หลับสนิท
เหว่ยกงไม่อาจสงบใจได้ เขาอุ้มบุตรชายเข้าไปนอนได้ในแทนที่ของอวี่หรัน แล้วดึงนางมานอนตรงกลางแทน
“อื้อ” อวี่หรันที่หลับไปพร้อมบุตรชายแล้วก็ประท้วงอย่างไม่ยินยอม
“อาหรัน” เขาเอ่ยเรียกนางเสียงเบา
ก่อนจะบังคับให้นางอ้าปากออกแล้ว ก่อนจะบดจูบอย่างโหยหา อวี่หรันที่ไม่ได้ตั้งตัว ก็เผลอปล่อยอารมณ์ไปตามการเล้าโลมของเหว่ยกง
ฝ่ามือร้อนของเขาลูบไล้ไปตามเรือนร่างของอวี่หรันอย่างปรารถนา เสื้อผ้าของนางหลุดออกจากตัวเมื่อใดก็ไม่อาจทราบได้
เหว่ยกงเผลอมองเรือนร่างของนางอย่างไม่วางตา แม้ใบหน้าจะไม่ได้เปลี่ยนไปจากเดิม แต่เรือนร่างกลับแตกต่างนัก
ทั้งกลิ่นกาย และความหอมหวานจากตัวนาง ไม่เหมือนกับหรันหรันสักนิด
อวี่หรันส่งเสียงครางหวานออกมาอย่างลื
