EP.3 หมกมุ่น [2]
880 คำ
คลั่งไคล้อัยรินทร์ 3.2
Rrrrrrrrrr
Rrrrrrr
ขณะที่เธอกำลังใช้ความคิดอยู่ เสียงมือถือก็ดังขึ้น นิ้วเรียวจึงกดรับสายแล้วกดเปิดลำโพงเพราะยังขับรถอยู่
ติ๊ด!
“ว่าไงมึง”
[คืนนี้ไปตี้ร้านใหม่กันมะ]
เสียงเจนิสถามกลับ
‘เจนิส’ เป็นเพื่อนสนิทที่เรียนมัธยมปลายด้วยกันที่ต่างจังหวัด แล้วก็คบกันมาจนถึงทุกวันนี้ เธอเป็นสาวเปรี้ยวเข็ดฟันลูกเจ้าของร้านทองที่ไม่ค่อยขยันเฝ้าร้าน แต่ขยันชวนไปดื่มแทบทุกวี่ทุกวันที่มีโอกาส
“เดลล่าล่ะ”
[กูชวนละ มันบอกว่าโอเค]
‘เดลล่า’ ก็เป็นหนึ่งในแก๊งเพื่อนสนิทของเธอที่มารู้จักกันตอนไปดื่มเมื่อสามปีก่อน เธอคนนี้ค่อนข้างเรียบร้อยกว่า น่ารัก พูดเพราะ ทว่าชวนไปไหนก็ไปกัน แต่ช่วงนี้ยัยสาวน่ารักพูดน้อยประจำกลุ่มกลับมีแฟนนำเพื่อนไปก่อน เลยไม่ค่อยมาดื่มด้วยกันบ่อยเท่าเหมือนเดิมแล้ว
“ผัวมันจะตามมาเฝ้าอีกป้ะเนี่ย”
[มันบอกว่าทะเลาะกับผัวนี่แหละเลยยอมมา แต่กูว่าเดี๋ยวผัวมันก็มาลากกลับไป]
“เออ กูก็ว่างั้น ฮ่าๆๆ”
[สรุปจะเอายังไง มึงจะไปไหม?]
“แล้วที่ไหนล่ะ ใกล้มะ?”
ถ้าอยู่ไกลมากเธอก็ไม่อยากขับรถไป เพราะอยากนอนดูหนังที่บ้านมากกว่า
[แถวๆ ทองหล่ออะ ที่นั่นผู้งานดี คืนนี้กูจะไปล่อเหยื่อ มึงอย่าแต่งตัวแย่งซีนกูมากนะคะคุณเพื่อน]
“ไม่ต้องทำอะไรมาก หน้ากูก็แย่งซีนอยู่มึงอยู่แล้วป้ะ?”
[มั่นหน้ามากกก~]
“ฮ่าๆๆ”
[สรุปว่าไปนะ กูจะได้บอกอีเดลล่ามันด้วย]
“เออๆ ไปดึกหน่อยนะ ติดซีรีส์”
[กูว่าละทำไมมึงไม่มีผัวสักที]
เจนิสบ่นเสียงเนือย
“โอ๊ย! แค่นี้แหละ กูขับรถอยู่”
[เออๆ]
ติ๊ด!
คุยเสร็จเธอก็กดวางสายไป จากนั้นเสียงแจ้งเตือนข้อความในแอปฯ Find your real match ก็ดังขึ้นอีกครั้ง พอเธอกดเข้าไปอ่านก็พบว่าเป็นเขาคนนั้นที่ทักมาเมื่อคืนนั่นเอง
Rome69 : ยังรอคำตอบอยู่นะครับ :)
: sent a picture.
ไม่ได้มีเพียงข้อความ แต่เขายังทิ้งรูปกล่องถุงยางสามกล่องมาให้ด้วย นั่นจึงทำให้แก้มใสแดงระเรื่อขึ้นมาอย่างห้ามไม่ได้ เพราะไซซ์มันใหญ่มากและน่าจะไม่ได้หาซื้อได้ทั่วไป
“อึก…แล้วใหญ่ขนาดนั้น ฉันจะไม่แหกก่อนเหรอเนี่ย?”
.
.
.
.
@CLUB X
“ทำไมอ่านแล้วไม่ตอบนะ…”
เสียงทุ้มพำพึมกับตัวเองขณะที่กำลังนั่งจิบเหล้าราคาแพงหูฉี่ตรงโต๊ะวีไอพีกับเพื่อนๆ ของเขา แม้บนตักจะมีเด็กเอ็นฯ สาวสวยนั่งไซ้คอและคอยเอาอกเอาใจแค่ไหน ทว่าในหัวก็ยังคงคิดถึงหุ่นน่าขย้ำของเธอคนนั้นที่เห็นในกระทู้จนแทบไม่สนใจผู้คนรอบข้าง
“มึงยังนัดไม่ได้อีกหรือไง?” อคิณเลิกคิ้วถามเพราะว่าตั้งแต่เข้ามาในคลับก็เห็นโฬมเอาแต่จ้องมือถือไม่หยุด
“อืม…น้องเขายังไม่ตอบ”
“มึงเลิกสนเรื่องนั้นเหอะ กูบอกให้ลูกต้องเตรียมเด็กไว้แล้ว” ภัทรเอ่ยขึ้นบ้าง เพราะว่าเขาไม่ใช่พวกที่มีความอดทนขนาดนั้น และไม่ได้สนใจผู้หญิงตัวเล็กในรูปที่โฬมเอาให้ดูตั้งแต่แรก
“หึ มึงก็รู้ว่ากูเป็นพวกอยากได้อะไรก็ต้องได้” เขาตอบเสียงเรียบ มุมปากยกขึ้นเป็นรอยยิ้มร้าย
ยิ่งได้มายากเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งอยากขยี้มากเท่านั้น!
“เชิญมึงรอไปคนเดียวแล้วกัน” ภัทรเอ่ยอย่างไม่ใส่ใจ มือหนาเต็มไปด้วยเส้นเลือดขึ้นเต็มหลังมือหยิบแก้วเหล้าสีอำพันขึ้นมากระดก ก่อนจะกวาดสายตามองไปรอบๆ คลับที่เต็มไปด้วยอาหารตามากมายซึ่งกำลังส่งสายตายั่วยวนมาทางโต๊ะของพวกเขา
คืนนี้ไม่ค่อยมีใครน่าสนใจเลยแฮะ…
“ไอ้ภัทร มึงเห็นผู้หญิงใส่ชุดแดงโต๊ะนั้นยัง?”
“หืม คนไหนวะ?”
“ขวามือ”
พอเขามองตามทิศทางที่เพื่อนบอก ดวงตาคมกริบสีนิลก็ลุ่มลึกลงทีละน้อย
“หึ…แบบนี้ค่อยน่าสนใจหน่อย”
มุมปากของภัทรยกขึ้นเป็นรอยยิ้ม มองเรือนร่างเย้ายวนของสาวน้อยหน้าหวานแต่หุ่นน่าขย้ำคนนั้นแล้วก็รู้สึกอยากได้ขึ้นมา
“สวยฉิบหาย…ไอ้โฬม มึงบอกลูกน้องไปเรียกมาหน่อย” อคิณเองก็คิดแบบนั้นเหมือนกัน จึงหันไปถามโฬมทันทีเพราะกลัวมีคนมาคาบเธอไปเสียก่อน
“พวกมึงพูดเรื่องอะไรกัน?” โฬมที่กำลังวุ่นอยู่กับเด็กเอ็นฯ บนตักเงยหน้าขึ้นจากเต้าใหญ่ของเธอพร้อมเลิกคิ้วถาม
“กูอยากได้คนนั้นว่ะ”
“หืม…คนไหน” เขาทำหน้าแปลกใจ ก่อนจะมองตามสายตาราวกับจะกลืนกินของเพื่อนทั้งสองไปที่โต๊ะหนึ่งในคลับ แล้วคิ้วหนาก็ขมวดเข้าหากันอย่างประหลาดใจ
…ทำไมรู้สึกคุ้นๆ แบบนี้นะ?
_________________________
- ผู้เขียน
