เช้าวันต่อมา
ฉันตื่นขึ้น อื้อ......บิดขี้เกียด ลืมตาขึ้นมาสำรวจตัวว่าอยู่ที่ไหน ฉันยังอยู่ที่เดิมโซฟานี่เขาก็ไม่ได้ปรับเป็นเตียงนอนให้เหมือนเคย ผ้าห่มก็ไม่ได้เอามาให้ฉันด้วย ใจร้ายเย็นชาชะมัด!
ตอนนี้ฉันต้องอาบน้ำไปเรียนแล้ว ห๊ะ! จะแปดโมงแล้ว วันนี้มีเรียนเช้า ฉันรีบเด้งตัวขึ้นมาจากโซฟานั่น
พี่สิงห์! ฉันหาว่าเขาอยู่ตรงไหนเพราะหน้าทีวีไม่มี ขวดเบียร์ตั้งอยู่แล้ว เก็บซะเรียบร้อยเชียว
ฉันเปิดประตูเข้าไปในห้องนอน ตอนนี้เขานอนอยู่ในห้องนอนของเขา
"พี่สิงห์คะ ไปส่งซอนญ่าหน่อย"
"ฮือ.." เขาส่งเสียงลำคาญฉันออกมาแล้วเอาผ้านวมคลุมโปรงเอาไว้
"เอากุญแจรถฉันแล้วขับไปเลย ขับเป็นนี่"
เขาพูดทั้งๆ ที่อยู่ในผ้าห่ม เสียงงัวเงีย
ฉันจะสายอยู่แล้วน้า....จะมางี่เง่าอะไรตอนนี้เนี่ย! พี่สิงห์...
วิชานี้เข้าสายไม่ได้ด้วย
"ก็ได้! วันนี้ซอนญ่าจะยอมขับรถไปเองเพราะ ซอนญ่าสำนึกผิดเรื่องเมื่อวานนะ วันหลังซ
