Talk ซอนญ่า
ตอนนี้ฉันนอนอยู่ในอ้อมกอดของเขา มองขึ้นไปที่ปลายคางที่เป็นกรอบคม ปลายจมูกโด่งที่ส่งจังหวะหมายใจที่สม่ำเสมอ
ฉันมองเขาอยู่นาน และคิดว่าฉันไม่สามารถปล่อยเขาไปเป็นของคนอื่นได้อีกแล้ว พยายามจะห่าง และพยายามจะเกลียดแล้วแต่มันทำ
ไม่ได้จริงๆ ฉันหลงรักเขาหัวปักหัวปำเขาคือผู้ชายคนแรกของฉัน....จุ๊บ...ฉันจูบไปที่คางของเขา
อือ..... เสียงพี่สิงห์รู้สึกตัว
“อุ๊ย...มีผู้หญิงแอบหอมด้วย”
เขาหรี่ตามมามองฉันแต่ยังไม่ยอมปล่อยกอดออก
"ปล่อย....นะพี่สิงห์" เขาก้มมาจูบฉันทั่วใบหน้า
"หายโกรธพี่หรือยังครับ...." เขาพูดด้วยน้ำเสียงอ้อยอิ่ง
"ทำไมวันนั้นพี่ให้เธอขี่คอ และดูแลเธออย่างดีต่อหน้าซอนญ่าล่ะ?"
"ก็พี่ประชดไง!! ซอนญ่า มีคนมาบอกรัก และกอดกันขนาดนั้น และยังจะให้มันกอดอยู่ตั้งนาน"
"พี่ก็ยืนดูเฉยๆ ว่างั้น?"
ตอนนี้เรานอนคุยกันอยู่บนเตียงและฉันก็เริ่มงอนๆ เลยหันหลังให้
เขาไม่แสดงออกอะไร แต่ก
