"ฉันจะกลับบ้าน"
ลีลาหลบตาหลังจากที่เผลอจ้องเขาอยู่นาน ร่างบางพยายามจะลุกจากหน้าตักแกร่ง แต่ท่อนแขนของเขา กลับไม่ได้มีท่าทีว่าจะปล่อยเธอ
"ปล่อย.."
"พูดกันดีๆไม่ได้เหรอลี นี่ผมยอมคุณทุกอย่างแล้วนะ"
"แต่ฉันไม่ได้ขอให้นายมายอมฉัน"
"โอเค ผมยอมคุณเพราะตัวผมเอง พอผมเงียบ มันก็ไม่เห็นมีอะไรดีเลยสักอย่าง พอผมจริงจัง หันมาพูดบ้าง คุณก็ยังดื้ออยู่ดี"
ก๊อก~ ก๊อก~ ก๊อก~
ยังไม่ทันที่ลีลาจะได้เอ่ยอะไรต่อจากนั้น เสียงเคาะประตูก็ดังขัดจังหวะขึ้นมา
และแน่นอนว่า เธอหันมองหน้าเขาทันที ที่นี่เป็นที่ของเขา ถ้าคนจะมาที่นี่ ก็ต้องมาหาเขาเท่านั้น แล้วใครกันล่ะ จะมาหาเขา มาในเวลาที่เธอยังอยู่กับเขาพอดิบพอดี
บูรพาสบตากับอีกคนเพียงนิด ก่อนที่เขาจะอุ้มร่างของเธอออกจากหน้าตัก แล้วเดินตรงไปยังประตู
แกร๊กกกก!
ประตูบานใหญ่ถูกปลดล็อค และดึงให้เปิดจากคนที่อยู่ข้างใน ก่อนจะปรากฎร่างของหญิงสาวสองคน ซึ่งคนห
