ใบหน้าหวานร้อนเห่อขึ้นมาทันทีที่ได้ยินแบบนั้น ลีลายอมสงบนิ่งบนหน้าตักแกร่ง ปล่อยให้เขาตวัดวงแขนสวมกอดเอวคอดกิ่วให้ถนัดถนี่ยิ่งกว่าเดิม ดวงตากลมโตทำทีเป็นเหลียวมองหน้าจอคอมพิวเตอร์โน๊ตบุ๊กของเขา แต่ทว่า เธอกลับไม่รู้เรื่องสักอย่าง ว่าสิ่งที่อยู่บนนั้นคืออะไร
หลังจากที่เขาเคลียร์งานของตัวเองเสร็จเรียบร้อยแล้ว เขาก็พาเธอกลับมาที่บริษัทของเธอ ก่อนบ่ายสองโมงเพียงสิบนาที เธอมีประชุมย่อยไม่เกินหนึ่งชั่วโมง แต่เขาก็ยังเลือกที่จะเข้ามานั่งในห้องประชุมด้วยกัน แม้จะไม่พูด หรือออกความเห็นอะไรสักอย่าง หากแต่การกระทำเหล่านั้น มันก็เหมือนเป็นการประกาศย้ำเรื่องความสัมพันธ์ ว่าเธอและเขาเป็นอะไรกัน
สามสิบนาทีต่อมา..
"ผมว่าคุณดูเหนื่อยๆนะ ดื่มน้ำส้มสักหน่อยไหม หวานอมเปรี้ยว กำลังดีเลย"
เขาเดินมาทิ้งกายลงบนโต๊ะทำงานของเธอ ในมือถือแก้วน้ำส้มครั้น ทำให้เธอละสายตาออกจากแฟ้มเอกสารตรงหน้าทันที
"แอบชิม?"
เธ
