"อ้าวไพลิน มาลูก มากินข้าวกัน" อุเทนเอ่ยกับคนที่เพิ่งเดินขึ้นเรือนมา คนเป็นพ่อเห็นใบหน้าเฉี่ยว ๆ ของลูกสาวแล้วเขาก็คิดว่าวันนี้ไพลินคงเหนื่อยเพราะช่วยงานที่ตำหนักของทัพอยู่ทั้งวันจนมืดค่ำ
"ทับทิมมันแกงปลาใส่ไข่มดแดง กับก้อยจักจั่น ของโปรดแกเลยนี่ มากินเร็ว " บุศย์เรียกลูกสาว นับตั้งแต่ไพลินกลับมาเจ้าตัวก็ไปไถ่ที่ดินคืนมาแล้วโอนเป็นชื่อตัวเอง ไพลินขู่ว่าหากพวกนางเล่นพนันอีกจะโดนไล่ไปอยู่วัด พวกนางเลยต้องมาช่วยทับทิมทำงานเก็บดอกเบี้ยเงินกู้เพื่อเอาอกเอาใจลูกคนโต
มันสั่งให้ทำอะไรก็ต้องทำตาม แม้แต่แผนจับผู้ชายของมัน พวกนางก็ต้องร่วมมือแม้จะไม่อยากได้ทัพเป็นลูกเขย
แต่ตอนนี้ไพลินมีอำนาจมากที่สุด ในเมื่อไพลินอยากได้ พวกนางก็เลยต้องเอาด้วย!
"กินของสูงเชียวนะ" ไพลินชะเง้อมองถาดอาหารที่พ่อกับแม่และน้องสาวฝาแฝดกำลังนั่งล้อมวงกินข้าวกันพร้อมหน้า
"อืม พ่อปีนต้นมะม่วงไปแหย่มาเองกับมือเลยนะไข่มดแดงน
