เมื่อไพลินเดินขึ้นเรือนมาพ่อกับแม่ก็เข้ามาถามเธอด้วยความเป็นห่วง
"อ้าวไพลิน ทำไมถึงมาที่เรือนนี้ล่ะลูก"
"..." หญิงสาวพยายามกลั้นน้ำตาเอาไว้ไม่ให้ไหล เธอเคยอกหักมาหลายครั้ง แต่ไม่รู้ว่าทำไมครั้งนี้มันถึงเจ็บปวดที่สุด ที่ผ่านมามีเพียงแค่เธอคนเดียวที่จะต้องรับมือกับความเจ็บปวดและเธอก็ผ่านมันมาได้ด้วยตัวเอง ในครั้งนี้ถ้าเพียงแต่เธอร้องไห้แล้วเล่าเรื่องราวทุกอย่างให้ครอบครัวฟัง ทุกคนก็คงพร้อมจะปลอบประโลมเธอ
ทว่า ไพลินไม่ได้ต้องการอย่างนั้น
เธอไม่ได้อยากให้ทุกคนเจ็บปวดไปพร้อมกับเธอ เธอจะรับมือเรื่องนี้เองและผ่านมันไปให้ได้ เจ็บแค่ไหน เธอก็จะบอกทุกคนว่าเธอไม่เป็นไร...
"พี่ทัพมีธุระ เขาให้มานอนที่บ้านนี้"
"แล้วเอ็งจะปลอดภัยเหรอ" บุศย์ถามลูกสาว
"เขาให้สร้อยคอมาคล้องไว้ คงไม่เป็นอะไร พ่อกับแม่ทำอะไรกินบ้างทำเผื่อฉันด้วยนะ" เธอชวนคุยเรื่องอาหารมื้อเย็น ไม่สนใจท่าทางงุนงงของทั้งคู่
พอเห็นว่าไพ
