ในตอนที่ไพลินเดินมาถึงเธอมองเห็นทัพนั่งอยู่ในร้านตั้งแต่อยู่บนถนนอีกฝั่งแล้ว หญิงสาวกะพริบตาอยู่หลายครั้งก็ยังเห็นว่าเป็นเขาอยู่เหมือนเดิม
เธอยิ้มทั้งน้ำตา นั่นทัพจริง ๆ นี่นา
เมื่อคืนเขาเพิ่งวิ่งหนีเธอในความฝัน
แต่วันนี้เขามาหาเธอที่นี่ ไม่ว่าเขาจะมาด้วยเหตุผลอะไร อย่างน้อยที่สุดเขาก็ไม่ได้วิ่งหนีไป
เพราะความเจ็บปวดและความผิดหวังทำให้เธอไม่กล้าที่จะคาดหวังเต็มร้อย แต่ในใจลึก ๆ ก็คาดหวัง
"พี่ทัพ"
ไพลินเปิดประตูร้านเข้าไปแล้วเอ่ยเรียก คนในร้านที่ยืนรายล้อมทัพอยู่หันมามองเธอเป็นตาเดียว ป้าหัสดีที่มีคิวทำงานในวันนี้ยิ้มหน้าบานกว่าใคร...
"ไพลิน ประเทศอังกฤษมีพ่อหมอทัพแล้ว..." ป้าหัสดียิ้มพร้อมกับหันกล้องมาให้เห็นว่านางกำลังไลฟ์สด คนดูหลายพันคน
ไพลินตาเหลือก ตอนนี้เธอขอพักเรื่องโลกออนไลน์ก่อน
"ไพลินขอตัวพี่ทัพไปคุยธุระก่อนนะคะทุกคน"
"ตามสบาย ๆ" ผู้ใหญ่ในร้านผายมือให้ พวกเขาลุกไปเตรี
