เอวา...
ฉันยืนฟังน้ำปั่นเล่าทุกอย่างด้วยน้ำเสียงสั่นเครือน้ำตาคลอเบ้าคล้ายกับว่าเธออัดอั้นตันใจมานาน
"แล้วเธอก็เลือกบ้านแม่ครูกับเด็กๆใช่มั้ยน้ำปั่น" ฉันถามน้ำปั่น
"อื้มมม" น้ำปั่นพยักหน้าแล้วก็ก้มหน้าเพื่อซ่อนน้ำตา
"ถ้าแม่ฉันมาขู่เธอจริงเธอทำไมถึงไม่คิดที่จะบอกฉันวะห๊ะ ฉันเป็นผัวเธอนะเว้ย!!!!"
"ปืนใจเย็นๆ" ฉันปรามปืนเมื่อเห็นเขาจ้องมองน้ำปั่นด้วยสายตาโกรธแค้น
"เธอจะให้ฉันใจเย็นได้ไงวะ" ปืนตะคอกใส่ฉันอย่างที่ไม่เคยทำมาก่อนจนฉันตกใจ เซเดย์รีบเดินมากอดฉันเหมือนกันกลัวว่าปืนจะทำร้ายฉัน ปืนใช้สายตามองเซเดย์อย่างไม่พอใจก่อนจะหันหน้าไปอีกทาง
"ฉันคิดว่าน้ำปั่นต้องมีเหตุผล"
"เหตุผล หึ เหตุผลส้นตีนน่ะสิ"
"ไอ้สัสปืนมึงพูดดีๆกับเมียมึงหน่อยดิวะฟังเมียมคงพูดฟังเมียมึงอธิบายบ้างไม่ใช่ใช้แต่อารมณ์แม่ง" เซเดย์คงจะเหลืออดกับปืนก็เลยด่าเพื่อนตัวเอง
"กูไม่มีเมีย" ปืนตอบเซเดย์แต่สายตามองไปที่น้ำปั่
