เอวา...
ฉันนั่งเฝ้าปืนดื่มเหล้าจนตอนนี้เขาพูดไม่รู้เรื่องแล้ว ปัญหาตอนนี้คือฉันจะพาเขากลับยังไงไอ้จะให้ฉันขับบิ๊กไบค์แล้วเอาเขาซ้อนท้ายกลับคงไม่ไหว ฉันมองดูเวลาที่ข้อมือตอนนี้มันตีหนึ่งกว่าแล้วจะโทรเรียกพี่แป้งมารับก็เกรงใจเพราะนี่มันก็ดึกมากเกินไป จะเรียกแท็กซี่ก็กลัว ฉันกำลังตัดสินใจว่าจะโทรหาเซเดย์ให้เขามารับดีหรือเปล่าเพราะฉันไม่มีเบอร์ของเพื่อนปืนคนไหนเลยฉันมีแค่เบอร์ของเซเดย์คนเดียวซึ่งไม่รู้ว่าเขานอนหรือยังหรือว่าอยู่กับใครหรือเปล่าแต่ฉันไม่มีทางเลือกเมื่อหันไปมองปืนที่ตอนนี้ฟุบตัวนอนหลับคาโต๊ะไปแล้ว ฉันกดโทรหาเซยเดย์ไปถึงสิบวิเขาก็รับสายฉันเหมือนเขากำลังใช้มือถืออยู่พอดีก็เลยรับสายฉันเร็ว ต่างจากเมื่อก่อนตอนที่เราห่างกันฉันอยู่เชียงใหม่แล้วโทรหาเขาเพราะความคิดถึงแรกๆเขาก็รับสายฉันทุกครั้งแต่พอเวลาผ่านไปสักระยะเขาแทบจะไม่รับโทรศัพท์ของฉันเลยยิ่งดึกๆแบบนี้อย่าหวังเลยว่าเขาจะรับสายฉั
