เซเดย์...
เช้าวันต่อมา...
ฟอด ฟอด ฟอด ฟอด ผมหอมหน้าผากหอมแก้มหอมปากหอมจมูกเพื่อปลุกคนขี้เซาที่ยังไม่ยอมตื่นเพราะวันนี้เราต้องรีบกลับไทยกันแล้ว
"ตื่นได้แล้วครับที่รัก" ผมกระซิบบอกคนที่ผมนอนกอดทั้งคืน
"ฮือออ อย่ากวนได้มั้ยเค้าเหนื่อยอยากนอนต่อ"
"แปลว่าไม่อยากกลับไทย เราต้องไปสนามบินก่อนเที่ยงนะ นี่จะสิบโมงแล้ว"
พรึ่บ!!
เออใช่วันนี้เรากลับไทยนี่นา ทำไมนายไม่ปลุกฉันเช้าๆล่ะ"
"ฉันปลุกเธอสาระพัดวิธีเธอก็ไม่ยอมตื่น ขนาดลักหลับยังไม่รู้ตัวเลย"
"ห๊ะ ลักหลับเหรอ" เอวาทำตาโตทันทีความง่วงหายไปปลิดทิ้งเมื่อผมบอกว่าผมลักหลับเธอ ผมไมไ่ด้หลอกเธอนะผมทำจริงๆก็พอผมตื่นมาผมก็อดไม่ได้ผมปลุกเธอแล้วทั้งดูดนมดูดปากดูดคอแต่เธอก็ไม่ตอบสนองผมก็เลยลักหลับซะเลย ฟินโคตรๆ
"อื้อออ ก็เธอไม่ยอมลุกอ่ะฉันเรียกเธอตั้งแต่เจ็ดโมงเช้าเธอก็ไม่หือไม่อือฉันก็เลย..ลักหลับซะเลยเสร็จไปตั้งสองน้ำแน่ะ" ผมบอกเอวาอย่างภาคภูมิใจก
