“อะไรนะ!” เธอตะโกนมาแต่ไกล สีหน้าของเธอเหมือนว่าลูกสาวของเธอถูกลักพาตัว เธอรีบเดินตรงดิ่งมาหาชายหนุ่ม “คุณรู้ได้ไง อะไรบอกคุณให้คิดอย่างนั้น”
ชายหนุ่มสีหน้าเรียบเฉย เงยหน้ามองหญิงสาว
“แต่คุณไม่ต้องตระหนก คนที่จับตัวเธอไป พื้นฐานจิตใจเป็นคนดี เขาจะไม่ทำร้ายเธอ แม้เธอจะทำอะไรก็ตามให้รู้สึกว่าสมควรถูกฆ่าทิ้ง”
“คุณรู้ได้ยังไง”
“เอาเป็นว่าคุณใจเย็น ๆ ก่อนนะ เชื่อเอาไว้ว่าเพื่อนคุณยังไม่ถึงที่”
ชายหนุ่มสั่งความจบก็หมุนตัวจะเดินขึ้นเนิน
“คุณจะไปไหน”
“ผมจะขึ้นไปเยี่ยมชมบนเนินเขาสักหน่อย ผมขอเวลาห้านาที คุณรออยู่ที่นี่นะ เดี๋ยวมา” หมอนี่กวนบาทาที่สุด เขายังคิดจะไปเยี่ยมชมอะไรต่อมิอะไรในเวลาที่เพื่อนของเธออยู่ในความเป็นความตายอย่างนั้นหรือ มัสยาสัญญากับตัวเองว่าหลังจากที่ได้ตัวฟ้าอำไพกลับมาอีกครั้ง เธอจะบอกให้เจ้าหล่อนเลิกหลงตานี่
“ให้ตาย ฉันจะใจเย็นได้ยังไง ไอ้มนุษย์เย็นชา”
ชายหนุ่มรู้ว่าเ
