มัสยาเจ็บใจจนสุดจะกลั้น เธอกำหมัดจนแน่นด้วยความแค้น เธอจะทำอย่างไรดีเพื่อจะได้ระบายความอัดอั้น นอกจากใช้มันต่อยอากาศไปอย่างนั้นเอง ผู้คนที่เดินผ่านไปมาคงคิดว่าเธอเป็นคนบ้าเสียสติหรือตัวอะไรสักอย่างที่เป็นอันตรายต่อคนทั่วไป
ในวันจันทร์แรกของเดือนใหม่นี้ หญิงสาวไม่รู้ว่าท้องฟ้าที่อื่นเป็นอย่างไร แต่ท้องฟ้าเหนือตลาดบ้านกลางนั้นสดใสเป็นสีฟ้าครามทีเดียว
เจ้าของร้านกาแฟสาวละสายตาจากเมฆขาว หันมาจัดการดึงประตูเหล็กลงจนถึงพื้น จัดการใส่กุญแจล็อกอย่างแน่นหนา จากนั้นก็แขวนแผ่นป้ายขนาดเล็กว่า ‘วันนี้ร้านปิดค่ะ’ แจ้งลูกค้าไว้ เธอมองมันอึดใจหนึ่ง ก่อนจะหันหลังให้
“ช่วงนี้ ลูกค้าไม่ค่อยมี คงไม่เป็นไร” ฟ้าอำไพก้าวขึ้นรถกระบะแล้วขับออกจากบริเวณหน้าร้านอย่างไม่รอช้า วันนี้เธอตั้งใจจะไปหามารดาที่บ้าน เมื่อเช้าตรู่นี้เอง เธอได้รับโทรศัพท์จากญาติว่ามารดาของเธอไม่สบาย ด้วยความเป็นห่วง เธอจึงไม่ลังเลที่จะต้อง
