“ตะ แต่ง!” ผมตกใจเหมือนกัน ที่ปลายฟ้าตอบตกลงปุ๊บปับเสียงดังขนาดนั้น จนเธอเข้ามากอดผมแน่น แล้วกระโดดหอมแก้มผมอีกซ้ายขวา สติผม ถึงกลับมาเป็นเหมือนเดิม
‘ฟอด ฟอด~’
“สอบเสร็จเมื่อไหร่ค่อยว่ากันอีกที แหวนที่ให้ไว้ ถือว่าจองแล้วนะ” ปลายฟ้าพยักหน้ารัวที่อกผม ทำไมมันเปียก ๆ ล่ะเนี่ย อย่าบอกนะ! ว่าเธอกำลังร้องไห้
“ถึงไม่ใช่การขอแต่งงาน แต่ได้ยินแล้ว ดีใจจัง” ผมลูบหัวเธอเบา ๆ แล้วสวมกอดเธอกลับ จนอยู่ ๆ แม่ยายผม ท่านเดินออกมาจากประตูข้างบ้าน พร้อมกับตะหลิวในมือ
“เจ้าปลาย!”
ผมกับปลายฟ้ารีบผละออกจากกันทันที ก่อนที่เธอจะรีบเช็ดน้ำตา ที่เปียกตามแก้มออกลวก ๆ
“คะ คะแม่ มีอะไรคะ?”
“กอดกันหน้าบ้านแบบนี้ไม่ได้! เดี๋ยวชาวบ้านเห็น ก็เอาไปนินทาหรอก!”
ปลายฟ้าก้มหน้าลง แล้วเขี่ยนิ้วตัวเองไปมา
“ค่ะ ขอโทษค่ะอารมณ์มันพาไป” แม่ยายมองค้อนเราพักใหญ่ ก่อนจะถอนหายใจยาว ๆ แล้วหันหลังกลับเข้าบ้าน แต่ทว่า กลับมีรถเ
