เมื่อกลับมาถึงห้อง ก็พบว่านับดาวรอเธอทานข้าวเที่ยงจนตัวเองรู้สึกผิดที่ออกไปนาน
“มามี้มาแล้วค่ะ แดดดี๊” เสียงหวีดร้องใสเรียกให้คนที่เดินมาส่งเธออยากเข้าไปหามากที่สุด แต่ว่าเขาก็ได้แต่แอบฟังอยู่ด้านนอก
“หิวไหมเหมือนดาว ผมกับลูกรอคุณทานข้าวน่ะ” เสียงนั้นค่อย ๆ หายไปพร้อมกับประตูที่ปิดลง เขาต้องไปแล้วเพราะไม่ได้ยินอะไรอื่นอีก
เมื่อร่างแทบจะเหมือนไร้วิญญาณออกไปจากหน้าห้องพักหรูของโรงแรมตัวเองที่จัดให้เขาและเธอได้พักด้วย หัวใจตัวเองก็ปวดร้าวเหลือแสน
“ที่ตรงนั้นควรเป็นฉันสิ” เขาได้แค่บ่นกับตัวเองและคิดเรื่องของเธอจนปวดหนึบที่หัว
อีกสองวันจะมีประชุมร่วมทุนกับคริสเตียนโน่ และการลงทุนนั้นเป็นการสร้างโรงแรมที่รวมศูนย์การค้าและแหล่งชอปปิงที่ใหญ่ที่สุดในกรุงเทพมาอยู่ที่เดียวกัน เพื่อต้อนรับการประชุมสำคัญ นักธุรกิจ และมหาเศรษฐีที่ต้องการพักผ่อนอย่างสะดวกและภายในกรุงเทพ
เขาอ่านเอกสารต่าง ๆ ที
