หลังจากดื่มจนเห็นว่าดึกจนพอสมควรแล้ว คริสเตียนโน่ก็ขอตัวออกจากเลานจ์ เพื่อเตรียมประชุมร่วมทุนในวันพรุ่งนี้
“ดึกแล้วครับ ผมขอตัว”
“ผมไปส่งครับ” ภีร์ภาคย์รีบขันอาสา เนื่องจากอยากเห็นหน้าลูกสาวก่อนนอนก็ยังดี
“ขอบคุณครับ” คริสเตียนโน่กล่าวขณะที่เดินไปส่งเขา
ทั้งคู่คุยเกี่ยวกับการพัฒนาโรงแรมให้เป็นศูนย์รวมย่านการค้าในแถบเอเชียแปซิฟิก และทั้งคู่ก็เข้าขากันดี จนเมื่อถึงหน้าห้องคริสสังเกตว่าเขายังไม่กลับออกไปเหมือนมีบางอย่างในใจ
“มีอะไรหรือเปล่าครับ”
“จะว่าอะไรไหมหากผมจะขอพบนับดาวก่อนกลับ”เขารู้ว่าเสียมารยาท แต่คนเป็นพ่อย่อมคิดถึงลูกและตอนนี้ไม่ว่าคริสเตียนโน่จะว่าอะไร เขาก็ไม่สนใจอีกต่อไปแล้ว
คริสเตียนโน่ยิ้มให้คนที่เพิ่งรู้ว่าตัวเองมีลูก จึงผายมือให้เข้ามาด้านในอย่างยินดี
“อ๊ายยย แดดดี้” นับดาววิ่งไปหาคุณพ่อที่เธอเข้าใจมาตลอดว่าเป็นคริสเตียนโน่
“แดดดี้พาใครมาดูสิ” คริสเตียนโน่ย่อ
