แต่กับเพื่อนของเขานั้นไม่ใช่ พ่อมันร้ายกาจกว่าที่มันคิดไว้เยอะ หากมันอยู่ให้ห่างผู้หญิงคนนั้นน่าจะเป็นเรื่องที่ดีสำหรับเธอ
“เขาทิ้งกูไปแล้ว เราไม่เกี่ยวข้องกัน”
“อะไรของมึง เดี๋ยวมึงทิ้งเดี๋ยวเขาทิ้ง กูงงแล้วนะ”
“เออ เรื่องของกู” ภีรภาคย์ไม่พูดอะไรต่อ แล้วก็เรียกให้คนเอาเหล้ามาเพิ่มเพื่อดื่มให้ลืมทุกข์
ผ่านมาหนึ่งอาทิตย์แล้ว กับการตกงานอย่างสมบูรณ์แบบ การโดนไล่ออกทำให้เธอไปขึ้นทะเบียนว่างงานในเว็บไซต์ของประสังคม ทำให้มีเงินรายเดือนจากประกันสังคมอีกสี่พันห้าร้อยบาท แต่นับว่ามันน้อยนิดนัก แต่ก็พอค่าน้ำค่าไฟในบ้านไปได้
ตอนนี้เศรษฐกิจล้วนมีแต่คนตกงาน แล้วร้านสะดวกซื้อแถวบ้านก็เต็มไม่รับคนเพิ่ม ครั้นจะไปสมัครที่ห่างไกลบ้านการเดินทางกับรายได้ก็ไม่คุ้มกัน เรียกได้ว่าเธอกำลังลำบากทีเดียว
“ไม่มีใครใจดีรับฉันเข้าทำงานเลยเหรอ สีนิล” เมื่อนั่งส่องหาที่ทำงานจนเมื่อยแล้ว ก็หันมาคุยกับสีนิลต่อ
