ภีรภาคย์พาลูกและเมียเข้ามาอยู่ในบ้านของตัวเอง แต่ทว่ายังไม่มีโอกาสได้กินเมียรักเลย เพราะลูกสาวนับดาวเอาแต่อ้อนนอนด้วยทุกคืน คนเป็นพ่อก็ใจอ่อนทุกที จนวันนี้ร่างกายของเขาเริ่มทนไม่ไหว จนต้องทำสัญญาใจกับลูกสาวตัวน้อย
“นับดาวขา” ผู้เป็นบิดานั่งคุยกับลูกสาวที่กำลังเล่นต่อเลโก้อยู่ในห้องนั่งเล่น
“ค่ะ” เด็กน้อยขานรับ แต่ไม่ได้หันมามองผู้เป็นบิดา เพราะมัวแต่ต่อเลโก้อย่างเอาเป็นเอาตาย
เด็กน้อยมีนิสัยที่หากทำอะไรไม่สำเร็จ จะไม่ยอมรามือง่าย ๆ นั่นทำให้คนเป็นบิดาแสนภาคภูมิใจในความมุ่งมั่นของลูกสาว
“หนูอยากมีน้องไหมคะ” คนเป็นพ่อเลียบ ๆ เคียง ๆ ถามเอากับคนเป็นลูก
“อยากค่า” เด็กน้อยตอบเสียงหวาน พร้อมกับหันมองผู้เป็นพ่อด้วยความตื่นเต้น
“ถ้าอยากมีนับดาวต้องช่วยพ่อนะคะ”
“ช่วยยังไงเหรอคะ”
“หนูต้องไปนอนกับคุณย่าและคุณปู่ เพื่อพ่อจะได้มีเวลาทำน้องให้หนูไงคะ”
“ให้นับดาวช่วยพ่อทำน้องไหมคะ นับดา
