พี่ลีวายคงเห็นว่าฉันกำลังอึ้งกับสิ่งที่เขาพูดก็เลยเอ่ยต่อแต่นั่นก็ยังทำให้แปลกใจอยู่ดี
“ทุกอย่างที่บอกไปฉันพูดมาจากความรู้สึกจริงๆ”
“ขอถามหน่อยได้ไหมคะว่ามิลินจะเชื่อพี่ลีวายได้ยังไง” พอพูดจบพี่ลีวายก็รีบเอ่ยแทรก “เชื่อได้”
“มิลินไม่รู้เลยว่าพี่ลีวายมีแผนอะไรในใจหรือเปล่า”
“นี่เธอเห็นฉันเป็นคนยังไง”
“คนชั่ว นิสัยไม่ดี มิลินเห็นพี่ลีวายเป็นคนแบบนั้นค่ะ” ฉันบอกไปตามสิ่งที่ตัวเองเห็นและรับรู้ได้มาตลอดแต่เหมือนพี่ลีวายจะไม่เคยรู้เลยว่าตัวเองนั้นร้ายขนาดไหน
“ยอมรับว่าตอนนั้นฉันทำไปทั้งหมดเพราะเกลียดเธอและแม่ของเธอ”
“………” ฉัยเงียบเพื่อให้พี่ลีวายได้พูด
“ฉันคิดมาตลอดว่าแม่ของเธออยากจะแย่งพ่อไปจากแม่ อยากจะมาแทนที่แม่ของฉัน และเธอก็คงอยากจะเอาทุกๆ อย่างจากพ่อฉัน”
“แล้วทำไมถึงเปลี่ยนความคิดคะ บางทีมิลินอาจจะเป็นอย่างนั้นจริงๆ ก็ได้”
“เพราะเธอทำให้ฉันเปลี่ยน”
“ไม่ค่ะ มิลินไม่เคยท
