บทที่ 69
“แต่คุณก็ควรจะถามลาญ่าก่อนนี่คะ คุณคิดเองเออเองทุกอย่าง ลาญ่าเจ็บมากนะคะวันนั้นที่คุณเสือกไสไล่ส่ง เจ็บจนแทบขาดใจตาย”
“ผมขอโทษทูนหัว... ผมมันโง่เองที่ทำเรื่องบ้าๆ แบบนั้น แต่ผมก็โง่ไม่นาน เพราะในที่สุดผมก็คิดได้ว่าการมีคุณอยู่ข้างกายมันมีค่ามากแค่ไหน ผมจึงไปหาคุณที่บ้าน และตั้งใจจะมอบสิ่งที่คุณต้องการให้ แต่คุณก็มีผู้ชายคนอื่นอยู่ข้างๆ ผมหึงจนหน้ามืด ผมไม่เคยมีเรื่องชกต่อยกับใครมาก่อน แต่ผมก็ทำมันต่อหน้าคุณ...”
“ลาญ่ารักคุณ... พยายามจะบอกคุณ แต่คุณก็ไม่ยอมฟัง...”
โฮนาสระบายยิ้มออกมา กวาดตามองใบหน้างดงามของภรรยาใต้ร่างด้วยความรักใคร่ไม่ปิดปัง
“ก็บอกมาสิครับ ตอนนี้ผมยินดีฟังทุกอย่างจากคุณ ไม่ว่าคุณจะบอกว่ารักผมสักกี่ครั้ง ผมก็จะตั้งใจฟัง และจะเชื่อทุกคำที่คุณพูด บอกสิลาญ่า บอกว่ารักผม...”
“บอกก็ได้ค่ะ แต่คุณต้องนอนเฉยๆ ให้ลาญ่าสำรวจร่างกายของคุณบ้าง”
คิ้วเข้มเลิกขึ้นคล้ายกั
