บทที่ 53
ภาพที่บิดานั่งตาค้างมองโฮนาสทำให้โอลาญ่าถึงกับหน้าซีดเผือด หัวใจตกไปอยู่ถึงตาตุ่มเมื่อสมองจินตนาการล่วงหน้าว่าจะเกิดอะไรขึ้น บิดาของหล่อนปากร้าย และไม่ยอมให้ผู้ชายคนไหนมาเกาะแกะหล่อน นอกจากดาเนียลเพียงคนเดียว
“คือพ่อคะ... เอ่อ”
“ใครกันหรือลาญ่า...”
พอล ชาบี อเนลก้า ผู้เป็นบิดาของโอลาญ่าเลิกคิ้วเข้มที่ตอนนี้มีสีขาวแซมอยู่เล็กน้อยขึ้นด้วยความประหลาดใจ มองบุรุษรูปหล่อเบื้องหน้าเขม็ง ความไม่พอใจฉายชัดออกมาจากดวงตาสีฟ้าเข้มนั้น แต่โฮนาสหาได้สะทกสะท้านไม่ เขายังคงเดินเข้าไปหยุดใกล้ แล้ววางถุงกระดาษทั้งหมดลงบนโต๊ะเตี้ยตรงหน้าชายชรา
“ของฝากครับ”
“พ่อคะ นี่โฮนาส เพื่อน... เอ่อ เพื่อนของลาญ่าค่ะ”
หญิงสาวรีบเดินเข้าไปเกาะแขนบิดาแล้วอธิบายเสียงสั่นเทา พร้อมๆ กันนั้นก็พยายามอ้อนวอนโฮนาสทางสายตาเพื่อให้เขากลับไปก่อน แต่พ่อคนตัวโตก็ไม่ได้ให้ความร่วมมือเลยแม้แต่นิดเดียว
“เพื่อน?”
พอล
