ตอนที่ 15
แสงแดดยามบ่ายสาดส่องเข้ามาในห้องนอน อินทัชเอื้อมไปดึงผ้าม่านปิดกั้น ก่อนจะเปิดแอร์จนเย็นฉ่ำ เขาเห็นมีนาที่กำลังจัดของใช้ส่วนตัวอยู่บนโต๊ะเครื่องแป้ง อินทัชไม่รอช้ารีบนั่งลงบนเก้าอี้ตัวเดียวกับภรรยา ก่อนจะโอบกอดเธอจากด้านหลังอย่างแผ่วเบา พลางจูบไปที่ซอกคอของเธออย่างอ่อนโยน
“จัดของเสร็จหรือยังครับ...ที่รัก” อินทัชถามด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล ขณะที่เดินเข้ามาในห้องนอน
“ก็ใกล้เสร็จแล้วค่ะ พี่อินทัชมีอะไรหรือเปล่าคะ” มีนาตอบ ก่อนที่เธอจะรู้สึกได้ถึงลมหายใจอุ่นๆ ที่รดต้นคอ
“อื้อออ!!!...อย่าดูดสิคะ เดี๋ยวก็เป็นรอยหรอก” เธอครางบอกเสียงแผ่ว
“ทำไม อายเหรอ” อินทัชถามพลางหัวเราะเบาๆ
“ก็มันแดงเป็นรอยแบบนั้น ใครจะไม่อายบ้างล่ะคะ” มีนาตอบอย่างเขินอาย
อินทัชไม่ตอบ เขารวบตัวภรรยาสาวแล้วอุ้มขึ้นมาอย่างง่ายดาย ก่อนจะวางเธอลงบนตักแล้วปลดกระดุมเสื้อของเธอออกอย่างช้าๆ มีนาดิ้นรนขัดขืน
“พี่อินทัชจ
