" นิดหน่อยค่ะทิว สงสัยเมื่อคืนเราหนักไปหน่อย ลดาเลยนอนไม่พอค่ะ " ลดาเสแสร้งกลบเกลื่อนความสงสัยของวทัญญู และวทัญญูก็เชื่อใจลดาทุกครั้ง " งั้นวันนี้ผมไม่กวนดาก็ได้นะ ดาจะได้พักผ่อน " วทัญญูยังคงห่วงใยลดา " ไม่กวนหรอกค่ะ ดาชอบทิวก็รู้ไม่ใช่เหรอ " ลดาเอ่ยปากออกไปด้วยสัญชาติญาณดิบของเธอ ซึ่งวทัญญูก็รู้จักลดาเป็นอย่างดี " แล้วนี่ทิวกินยาหรือยังคะ เดี๋ยวมันออกฤทธิ์ไม่ทัน " ลดายังคงเอ่ยถึงไวอาก้าที่วทัญญูต้องรับประทานก่อนมีเซ็กส์กับเธอทุกวัน ยกเว้นวันที่ลดาเป็นประจำเดือนเท่านั้น " กินแล้ว ผมไม่ลืมแน่นอน " วทัญญูเอ่ยอย่างรู้ใจลดา " ดีมากค่ะผัวขา " ลดายิ้มด้วยความพึงพอใจ ขณะที่วทัญญูก็ยิ้มเอ็นดูลดาเช่นกัน ทั้งคู่จบการสนทนาลงเพียงเท่านี้ ลดาจึงขอตัวไปอาบน้ำ วทัญญูก็จัดการเก็บถ้วยจานไปล้าง เขาไม่ได้คิดอะไร เพราะลดาแทบจะไม่มีความเป็นแม่บ้านแม่เรือน แต่เขาก็ยินดีทำให้เธอ เพราะสมัยนี้หญิงชายเท่าเที