ทานตะวันตื่นขึ้นมาบนเตียงนอนที่ว่างเปล่า ข้างตัวไม่มีแม้แต่เงาของบรูซ หรือว่าเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อหลายชั่วโมงก่อนจะเป็นแค่เพียงความฝัน สาวน้อยพยายามคิดทบทวน แต่ความเจ็บระบมที่เกิดขึ้นบนกายสาวตอกย้ำให้รู้ว่ามันไม่ใช่ความฝัน
แต่มันคือเรื่องจริง!
เด็กสาวหันไปมองนาฬิกาเรือนหรูที่ผนังห้อง
‘สี่โมงเย็นแล้วหรือนี่ หล่อนหลับไปนานขนาดนี้เชียวหรือ’
เป็นอีกคำถามหนึ่งที่ดังขึ้นในหัว ทานตะวันยกมือขึ้นลูบหน้าของตัวเอง พยายามสลัดความรู้สึกยามที่บรูซแตะต้องผิวกายออกไป แต่ก็ทำได้ยากยิ่ง ยิ่งพยายามจะลบจะเลือน แต่หล่อนกลับยิ่งจดจำ จำทุกสัมผัสที่เขาตีตราจับจอง ทุกสัมผัสเร่าร้อนที่เขาปรนเปรอให้
มือเล็กยกขึ้นแตะกลีบปากของตัวเอง ลูบแผ่วเบาและนั่นก็ทำให้ได้รู้ว่าปากอิ่มของหล่อนบวมเจ่อน่าดูเลยทีเดียว สาเหตุน่ะหรือ...
ฤทธิ์จูบของบรูซ คาร์ตันยังไงล่ะ
จูบที่ยาวนาน จูบที่เต็มไปด้วยความหิวกระหาย และจูบที่แสดง
