เเกร็ก~
เสียงเปิดประตูห้องดังขึ้นทำให้เปรี้ยวหวานที่นั่งทำงานอยู่ต้องเงยหน้าขึ้นมองผู้มาใหม่ซึ่งก็คือเจ้าของห้องที่ย่างสามขุมเข้ามาพร้อมกับหน้าตาบึ้งตึงมาหยุดยืนอยู่ตรงหน้าโต๊ะทำงานของเธอ เปรี้ยวหวานได้เเต่ทำทีไม่สนใจจ้องมองหน้าคอมพิวเตอร์ที่ยังมีงานของตัวเองค้างอยู่
"เปรี้ยวหวาน! ทำตัวไม่น่ารักอีกเเล้วนะ ทำไมต้องพูดแบบนั้นต่อหน้าน้องเเพรว" ห้องทำงานที่เงียบสงบดังขึ้นเมื่อชนกตะคอกถามเลขาที่เป็นมากกว่าเลขาอย่างเปรี้ยวหวานในทันทีที่ย่างกายเข้ามา
"เปรี้ยวพูดอะไรคะ!" เปรี้ยวหวานเงยหน้าจากจอคอมพิวเตอร์ถามกลับไปอย่างหัวเสียเช่นกันที่จู่ๆอีกคนก็โพล่งว่าจาเสียงดังตำหนิเธอทันทีที่เข้ามาในห้อง
"อย่ามาทำเป็นไขสือ ฉันขอร้องล่ะเปรี้ยวหวานอย่ายุ่งกับน้องเเพรวได้ไหม เรื่องทุกอย่างเดี๋ยวฉันจัดการเอง"
"จัดการอะไรหรอคะ เปรี้ยวไม่เห็นบอสจะจัดการอะไรเลยด้วยซ้ำ เปรี้ยวเห็นเเค่บอสเออออไปตามคุณเเพรวทุกอย่าง
