ชนกส่งสายตาคาดโทษมองคนตัวเล็กที่ยืนกอดอกอยู่ก่อนจะหันไปหาเเม่ของตน
"เเม่ครับ วันนี้เเม่กลับไปก่อนเถอะนะครับผมขอร้อง" ร่างสูงส่งสายตาเว้าวอนขอร้องผู้เป็นเเม่
"ทำไมคนที่กลับต้องเป็นเเม่ ผู้หญิงคนนี้ต่างหากที่ต้องออกไป ไล่ออกไปเลยยิ่งดี!" ฤดีตวาดเสียงดังลั่นพร้อมกับยกนิ้วชี้หน้าบุคคลที่ยืนอยู่ด้านหลังของลูกชาย
"ผัวอยู่นี่จะให้ไปอยู่ไหนล่ะคะ!" เปรี้ยวหวานตอบกลับเเม่ของเขาในทันทีทำให้ชนกต้องหันมาดุเธอในทันทีเช่นกัน
"เปรี้ยว!! ถ้าเธอยังไม่หยุดฉันก็จะไล่เธอออกไปเหมือนกัน!"
"ไล่ออกไปเลยลูก" ฤดีเสริมต่อ คนตัวเล็กจึงได้เเต่สงบปากสงบคำอยู่ข้างหลังเจ้านายหลังจากที่ถูกเขาเอ็ด
"เเม่กลับเถอะนะครับ ผมขอร้อง นะครับ" ฤดีจ้องหน้าลูกชายสลับกับเปรี้ยวหวานในขณะยังหายใจเหนื่อยหอบเพราะใช้พลังงานไปเยอะกับการตอบโต้กับเด็กฝึกงานที่ยังคงจ้องหน้าเขาโดยไม่ได้นึกเกรงใจหรือเกรงกลัวเขาซึ่งเป็นเเม่ของเจ้านายตนเเม้เเต
