รอยยิ้มมุมปากปรากฎบนใบหน้าคมคายของชนกเมื่อได้ยินคำบอกรักจากปากของร่างเล็กตรงหน้า รู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก เจอผู้หญิงมาก็เยอะไม่เคยหวั่นไหวกับคำๆนี้เลย เเต่คนตรงหน้ากลับทำให้เขารู้สึกได้
"ทำไมถึงรักฉัน"
"...มันต้องมีเหตุผลด้วยหรอคะ "
"ก็ฉันไม่ใช่คนดีอย่างใครๆ เอาใจใครก็ไม่เป็นเเถมยังเจ้าชู้อย่างที่เธอบอกอีก"
"เเต่บอสก็ดูแลเปรี้ยวดีนะคะ ถึงเเม้หลังๆมานี่จะต้องไปทานข้าวคลุกคลีอยู่กับคุณแพรวก็เถอะ" เธอว่าพร้อมกับทำปากมุ่ย ทำให้รอยยิ้มที่ผุดอยู่บนใบหน้าคมคายยิ้มกว้างมากกว่าเดิมก่อนจะโน้มตัวไปจูบที่ปากของเธอเบาๆอย่างหมั่นเขี้ยว
"ฉันทำเพราะไม่อยากหักหน้าเเม่ฉัน เค้าเป็นลูกเพื่อนเเม่ถ้าเกิดทำอะไรที่ไม่ดีกับลูกสาวเค้าผู้ใหญ่จะมองหน้ากันไม่ติดเปล่าๆ"
"เเล้วบอสคิดอะไรกับคุณแพรวรึเปล่าคะ"
"เปล่าซะหน่อย จะให้คิดอะไรล่ะ"
"ก็เค้าทั้งน่ารัก เรียบร้อย เป็นลูกคุณหนูผู้ดี ผู้ชายคนไหนเค้าก็ต้องชอบเเบบนั
