หลายวันผ่านไป
"เปรี้ยว อยากเริ่มทำงานเลยไหม ฉันจะได้ให้คนเอาโต๊ะเข้ามาไว้ในห้อง" ชนกเอ่ยถามคนตัวเล็กที่นั่งสไลด์หน้าจอสมาร์ทโฟนรุ่นใหม่ที่เขาเพิ่งถอยให้เธอหมาดๆ
"ได้เลยค่ะ เเล้วเเต่บอสเลย" เปรี้ยวหวานตอบกลับเเฟนหนุ่มเเต่ตายังคงจดจ้องไปที่สิ่งของที่อยู่ในมือ ชนกมีสีหน้าเรียบตึงที่คนตัวเล็กมีปฏิกิริยาตอบกลับเเบบนั้นเหมือนพูดส่งๆไป
"ในโทรศัพท์มันมีอะไรน่าสนใจกว่าฉันงั้นหรอ" เขาละมือที่ค้ำกับโต๊ะทำงานเอนตัวพิงหลังลงกับเก้าอี้เเละวางมือลงที่พักเเขนอย่างวางมาดพร้อมกับส่งสายตาเรียบตึงไปหาคนตัวเล็ก
"แฮ่~ กะ..ก็...โทรศัพท์ใหม่เปรี้ยวก็ต้องลองใช้ให้ชินมือสิคะ" เปรี้ยวหวานตอบกลับอีกคนติดๆขัดๆ เเละรู้สึกผิดขึ้นมานิดหน่อยที่เอาเเค่สนใจอย่างอื่นในขณะที่อีกคนให้ความสนใจกับเรื่องของตนอยู่
"...."
"งือออ~บอสอ่าา~ อย่างอนสิคะ เปรี้ยวขอโทษ" ใบหน้าเล็กง้ำงออย่างรู้สึกผิดก่อนจะหยัดกายลุกขึ้นเดินมาหาอีกคนท
