รถยนต์คันหรูถูกจอดในบริเวณทางเข้าอพาร์ทเม้นท์ของเปรี้ยวหวานเหมือนครั้งที่ชนกมาส่งเธอ เเต่ที่เปลี่ยนไปคงจะเป็นคนหลังพวงมาลัยที่เอาเเต่ทำหน้านิ่งตั้งเเต่ทะเลาะกับคนตัวเล็กตั้งเเต่อยู่ในร้านจวบจนถึง ณ ตอนนี้ เปรี้ยวหวานปลดที่คาดเข็มขัดนิรภัยออกจากตัวก่อนจะชำเลืองมองอีกคนอย่างรู้สึกผิด ทั้งๆที่เธอก็ไม่ได้ทำผิดอะไร เเต่ทำไมถึงไม่อยากให้เขาโกรธก็ไม่รู้
"บอสโกรธเปรี้ยวหรอคะ" คนถูกถามหันมามองหน้าเรียวเล็กนิดหน่อยก่อนจะเอ่ยถามเธอกลับ
"โกรธเรื่องอะไร"
"ก็เรื่อง...เรื่องที่เปรี้ยวว่าให้บอสไปยั่วโมโหเสี่ยชูชัยไงคะ" ร่างเล็กยู่ปากอย่างรู้สึกผิด
"ฉันจะไปโกรธเธอทำไม เธอคงจะเป็นห่วงมันมากถึงขั้นห้ามฉันไม่ให้ไปซัดหน้ามันอีก"
"เปล่าซะหน่อย เปรี้ยวเป็นห่วงบอสตั่งหาก กลัวว่าเสี่ยโมโหเเล้วจะมาทำร้ายคุณอะ"
"เหอะ! เลิกแก้ตัวเเล้วก็ลงไปได้เเล้ว พรุ่งนี้ฉันต้องทำงานเเต่เช้า เธอเองก็เหมือนกัน" คนตัวเล็กเหลือบ
