เมื่อคุณเยี่ยมชมเว็บไซต์ของเรา หากคุณให้ความยินยอม เราจะใช้คุกกี้เพื่อให้เราสามารถรวบรวมข้อมูลสำหรับสถิติโดยรวมเพื่อปรับปรุงบริการของเรา และจดจำตัวเลือกของคุณสำหรับการเข้าชมในอนาคต นโยบายเกี่ยวกับคุกกี้ & นโยบายความเป็นส่วนตัว
เรียน นักอ่าน เราต้องการคุกกี้เพื่อทำให้เว็บไซต์ของเราดำเนินการได้อย่างราบรื่น และมอบเนื้อหาแบบส่วนตัวที่ตรงกับความต้องการของคุณ เพื่อให้เรามั่นใจได้ว่าคุณจะได้รับประสบการณ์การอ่านที่ดีที่สุด คุณสามารถเปลี่ยนแปลงการอนุญาตของคุณโดยการตั้งค่าคุกกี้ได้ทุกเมื่อ
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
ร่างเล็กหันหลังเงยหน้ามองคนที่คร่อมหลังตัวเองไว้เเละพบว่าเป็นคนที่ตัวเองรออยู่เเต่ก็ไม่ได้ตอบตามความเป็นจริงเมื่ออีกคนถาม "เปล่าค่ะ เปรี้ยวก็มองไปเรื่อย ไม่ได้รอใครซะหน่อย" ชนกเคลื่อนตัวมานั่งลงที่เก้าอี้ข้างๆเปรี้ยวหวานก่อนจะแสร้งเอ่ยอย่างตัดพ้อ "ไอ้เราก็นึกว่ารอเรา น่าน้อยใจจัง" ชายหนุ่มเเสร้งทำหน้าเศร้ามองไปทางอื่นก่อนจะหันมาต่ออีกประโยค "หรือว่าจริงๆเเล้วเธอมารอไอ้เสี่ยนั่น ฉันจะได้กลับ" คนตัวสูงว่าจบก็ทำทีจะลุกออกจากเก้าอี้ไปเเต่ก็มีมือของอีกคนรั้งไว้ก่อน "เอ่อ เปล่านะคะ เปรี้ยวไม่ได้มารอเสี่ยชูชัยนะคะ...คือ" "น้องเปรี้ยวมารอหนุ่มที่บริษัทที่ฝึกงานน่ะค่ะ ถ้าคุณใช่ผู้ชายคนนั้นเค้าก็รอคุณนั่นเเหละค่ะ" ส้มโอที่นั่งอยู่ข้างเปรี้ยวหวานเอ่ยเเทรกทั้งสองขึ้นมาทำให้หญิงสาวที่จับเเขนรั้งบอสของเธออยู่ต้องหันมามองเอ็ดเขาหน่อยๆ "พี่ส้มโอ~" เปรี้ยวหวานทำหน้าบูดบึ้งงอนอีกคนที่พูดเเบบนั้น นั่นก็

