มือเรียวจับสำลีชุบแอลกอฮอล์เเตะที่แผลตรงมุมปากของมาร์คเบาๆเเต่ก็ทำให้เขาสะดุ้งโหยงจนเปรี้ยวหวานตกใจไปด้วย
"ตอนโดนต่อยทำไมนิ่งจังคะ ทีแบบนี้ทำเจ็บ"
"ก็มันแสบนี่นา~" มาร์คว่าพลางทำหน้าอ้อนอีกคนให้เธอเห็นใจ "หมัดหนักเป็นบ้าเลย"
"หึ! ให้หน้าได้มีตำหนิบ้าง เห็นละหมั่นไส้" ชายหนุ่มอีกคนที่เพิ่งจะพ่นควันบุหรี่ออกจากปากเเละจมูกโพล่งขึ้น
"กุหล่อล่ะสิ" มาร์คยกยิ้มมุมปากพลางเลิกคิ้วถามเพื่อนกลับ
"หน้ามึงกวนตีนต่างหาก" เปรี้ยวหวานหลุดยิ้มขำกับคำพูดของภูมิก่อนที่มาร์คจะตวัดสายตามาหาเธออย่างงอนๆ
"ขำอะไรหะ?"
"เปล่าค่ะ" ร่างเล็กตอบคำถามอีกคนเเต่ปากยังคลี่ยิ้มตลกกับคำพูดของภูมิอยู่ มือก็ยังคงเเตะสำลีไปที่มุมปากของเขาเเต่เปลี่ยนตัวยาเป็นทิงเจอร์สีเเดงเข้ม
"...สร้อยที่ฉันให้ ชอบไหม?" ชายหนุ่มเอ่ยถามเปรี้ยวหวานขณะที่ตายังมองสร้อยที่เขาเพิ่งจะสวมให้คนตัวเล็กไปสลับกับใบหน้าเรียวเล็กของเธอ เปรี้ยวหวานก้ม
