บ่วงรักจัดฉาก

ตอนที่ 4

​

เสียงพิธีกรบนเวทีกล่าวเรียนเชิญคีตภัทรขึ้นเปิดงานทำให้พนักงานทุกคนหยุดกิจกรรมที่ทำอยู่และพากันไปยืนอยู่หน้าเวทีโดยเฉพาะสาวๆ ที่อยากใกล้ชิดกับท่านประธานหนุ่มรูปหล่อ เพราะปกติในเวลางานนั้นแทบจะไม่มีโอกาสพบเขาเลยด้วยซ้ำถ้าไม่ใช่ระดับผู้บริหาร

“เอ๊ะ นั่นมัน” ลิซ่าอุทานอย่างตกใจเมื่อมองไปบนเวทีแล้วพบว่าท่านประธานหนุ่มที่ถูกเชิญขึ้นมาเปิดงานนั้นสวมชุดเดียวกับผู้ชายที่อมิตาเดินชนที่หน้าห้องน้ำ

“เฮ้ย” ชลิดาเองก็อุทานออกมาอย่างตกใจไม่แพ้กันส่วนอมิตานั้นยืนอึ้งกิมกี่พร้อมกับอาการเห่อร้อนที่ใบหน้าเมื่อรู้ว่าเจ้าของอ้อมกอดที่ช่วยประคองเธอไว้ไม่ให้ล้มนั้นคือคีตภัทร

“โอ๊ยตายแล้ว ผู้ชายในชุดเจ้าชายที่กอดประคองหนูอิมไว้ไม่ให้ล้มคือท่านประธานของเราเหรอเนี่ย โอ๊ย...ลิซ่าจะเป็นลม รู้แบบนี้เมื่อกี้แกล้งล้มบ้างดีกว่า” ลิซ่าคร่ำครวญถึงความเสียดายที่ไม่รู้ว่าชายหนุ่มที่ตัวเองเจอเมื่อสักครู่คือคีตภัทร

“นั่นน่ะสิ อิจฉาหนูอิมอะ ว่าแต่เมื่อกี้ตอนคุณคีย์กอดหนูอิมรู้สึกยังไงเหรอ อกคุณคีย์อุ่นไหมแล้วตัวคุณคีย์หอมหรือเปล่า โอย...ลิซ่าขอยาดมให้เชอรี่หน่อย” ชลิดายกมือทาบอกทำท่าเหมือนจะขาดใจเมื่อกล่าวถึงเหตุการณ์ที่เพื่อนสนิทได้ใกล้ชิดกับเจ้านายหนุ่มซึ่งเป็นชายในฝันของสาวๆ ค่อนประเทศ

“หนูอิม เอ่อ...” อมิตาถึงกับพูดไม่ออกด้วยความเขินปนตกใจเพราะไม่คิดว่าผู้ชายเจ้าของอ้อมกอดเมื่อสักครู่จะเป็นคีตภัทรจริงๆ แต่เมื่อคิดตามคำถามของเพื่อนแล้วเธอก็ได้แต่ตอบอยู่ในใจว่าอกของเขานั้นอุ่นเหลือเกินแถมยังตัวหอมมากๆ

“หน้าแดงแบบนี้คิดอะไรอยู่เหรอ อย่าบอกนะว่า...” ชลิดาแซวพร้อมแอบส่งสายตาอย่างรู้กันให้ลิซ่า

“คิดอะไร เปล่าซะหน่อย” อมิตาปฏิเสธพัลวันในขณะที่ใบหน้าแดงกล่ำจนเพื่อนสนิททั้งสองสังเกตได้

“เปล่าแล้วทำไมต้องหน้าแดง อย่ามาโกหกกันเลยน่าหนูอิม ดูแค่นี้ก็รู้แล้วว่าคิดถึงเจ้าชายรูปงามคนเมื่อกี้อยู่ใช่ไหม” ชลิดายังไม่ยอมหยุดแซวเพราะถูกใจกับท่าทีเขินจัดของเพื่อนรัก

“ถ้าเชอรี่ไม่หยุดหนูอิมไม่คุยด้วยแล้วนะ”

“โอเคๆ หยุดแซวก็ได้” ชลิดาหยุดแกล้งแต่หันไปพร่ำเพ้อถึงความหล่อของเจ้านายหนุ่มที่ยืนอยู่บนเวทีกับลิซ่าที่แสดงท่าทางเคลิบเคลิ้มไม่ต่างกัน ชั่วขณะหนึ่งที่อมิตาเงยหน้ามองขึ้นไปบนเวทีหัวใจของเธอก็ต้องกระตุกวูบเมื่อปะทะกับสายตาคมที่ทอดมองมา หญิงสาวบอกตัวเองว่ามันเป็นเรื่องบังเอิญแต่กระนั้นเธอก็ได้แต่ก้มหน้างุดไม่กล้ามองขึ้นไปบนเวทีอีกเลย ส่วนเจ้าของสายตาพิฆาตนารีนั้นได้แต่ยิ้มมุมปากกับกิริยานั้นของนางฟ้าตัวน้อย อมิตาไม่มีทางรู้เลยว่าท่าทางลูกกวางน้อยระวังภัยนั้นมันกระตุ้นสัญชาตญาณนักล่าของพญาราชสีห์ได้เป็นอย่างดี เสียงปรบมือดังกระหึ่มเมื่อพิธีเปิดงานเสร็จสิ้น อมิตาถอนหายใจอย่างโล่งอกเมื่อมองขึ้นไปบนเวทีแล้วไม่พบเจ้าของสายตาชวนใจสั่นอยู่บนนั้นแล้ว

“เป็นอะไร ถอนหายใจทำไมหนูอิม เบื่อเหรอ” ลิซ่าถามอย่างสงสัย

“เปล่าหรอก” อมิตาปฏิเสธแต่ก็ห้ามสายตาตัวเองไม่ให้สอดส่ายมองหาเจ้าของร่างสูงนั้นไม่ได้ หญิงสาวรีบถอนสายตากลับเมื่อเห็นว่าคีตภัทรนั่งรวมกลุ่มอยู่กับผู้บริหารระดับสูงคนอื่นๆ ที่วันนี้ต่างสวมใส่เครื่องแต่งกายแปลกตาตาม ธีมของงาน

“หนูอิมไปตักของกินกันเถอะ ลิซ่าแอบเห็นตอนก่อนเปิดงานมีแต่ของน่ากินทั้งนั้นเลย”

“ไปสิ” สามสาวพากันเดินไปยังซุ้มอาหารที่เจ้านายสั่งมาเลี้ยงอย่างไม่อั้น ชลิดาและลิซ่านั้นดูจะมีความสุขกับเมนูอาหารต่างๆ ตรงหน้าจนไม่สนใจสิ่งรอบข้างทำให้อมิตายิ้มอย่างนึกขันก่อนจะเดินกลับไปที่โต๊ะแต่ก็พบว่าทั้งโต๊ะว่างเปล่าเพราะทุกคนต่างลุกไปที่ซุ้มอาหาร บ้างก็พากันไปถ่ายรูปมุมต่างๆ ภายในงานที่จัดไว้อย่างสวยงามจึงเหลือเพียงเธอคนเดียวที่นั่งทานอาหารและชมการแสดงบนเวทีอยู่ที่โต๊ะโดยไม่รู้ตัวเลยว่ารอยยิ้มและอาการหัวเราะอย่างสดใสของเธอนั้นอยู่ในสายตาของใครบางคนตลอดเวลา

“เจ้านายสนใจเหรอครับ” เสกสรรกระซิบกระซาบถามคีตภัทรเมื่อเห็นเจ้านายหนุ่มจ้องมองนางฟ้าแสนสวยไม่วางตา เขาทำงานในตำแหน่งเลขาของคีตภัทรมานานจนรู้ใจกันเป็นอย่างดี แค่เห็นสายตาของเจ้านายหนุ่มที่มองไปยังพนักงานสาวสวยคนหนึ่งในชุดนางฟ้าที่งดงามสมตัวเขาก็เข้าใจทะลุปรุโปร่งถึงความรู้สึกของเจ้านาย

“นายนี่นอกจากเป็นเลขาแล้วฉันแนะนำให้ไปเป็นหมอดูอีกทางน่าจะรุ่ง” คีตภัทรเหน็บลูกน้องแต่ไม่ได้ปฏิเสธแต่อย่างใด

“แล้วผมดูแม่นไหมล่ะครับ” เสกสรรถามยิ้มๆ

“เออ นายดูแม่น” คีตภัทรตอบพร้อมหยิบแก้วไวน์ขึ้นจิบโดยที่สายตาคมนั้นไม่คลาดไปจากร่างกลมกลึงในชุดนางฟ้าสีขาวน่าทะนุถนอมเลยแม้แต่นิดเดียว เสกสรรเห็นสายตาเจ้านายแล้วไม่รู้ว่าจะสงสารหรือดีใจแทนหญิงสาวผู้นั้นเพราะคีตภัทรขึ้นชื่อว่าเป็นเสือผู้หญิงตัวยงหากเขาต้องการผู้หญิงคนไหนนั้นไม่เคยพลาดสักราย ชายหนุ่มเปย์ไม่อั้นกับผู้หญิงที่ทำให้เขาพอใจไม่ว่าจะบ้าน รถ เงินในบัญชีล้วนเป็นสิ่งที่เจ้านายหนุ่มของเขาพอใจจะทุ่มหากพอใจหญิงสาวสักคนและเขายังไม่เคยเห็นผู้หญิงคนไหนปฏิเสธอำนาจเงินและเสน่ห์อันเหลือล้นของเจ้านายหนุ่มได้เลยสักราย ยามพึงพอใจคีตภัทรจะดูแลเอาใจใส่เป็นอย่างดีและเมื่อไหร่ก็ตามที่เบื่อเขาก็พร้อมที่จะโบกมือลาอย่างไม่แยแสเลยสักนิดไม่ว่าหญิงสาวเหล่านั้นจะอ้อนวอนหรือร้องห่มร้องไห้ขอร้องอย่างไรคีตภัทรก็ไม่สนใจและโยนหน้าที่ ‘เคลียร์’ ให้เป็นของเขาทุกครั้งไป

หากเจ้านายพอใจนางฟ้าแสนสวยผู้นั้นจริงแน่นอนว่าเจ้าหล่อนจะได้ทรัพย์สินไม่น้อยจากคีตภัทรและถ้าหากทำให้เจ้านายหนุ่มพอใจยามที่คีตภัทรเบื่อเจ้าหล่อนก็จะได้ทรัพย์สินมากพอที่จะตั้งตัวได้เลยทีเดียวหากไม่ใช่คนฟุ้งเฟ้อ แต่ที่ผ่านมาคีตภัทรไม่เคยทำตัวเป็นสมภารกินไก่วัดมาก่อนทั้งๆที่มีไก่วัดหลายตัวพร้อมจะบินเข้ากองไฟโดยไม่สนใจว่าไฟนั้นจะร้อนและแผดเผาตัวเองให้มอดไหม้เป็นจุลภายในพริบตา เพียงเพราะว่าหวังความสบายที่จะได้รับหากได้เป็นผู้หญิงของคีตภัทร และเขาก็รู้ดีว่าไก่วัดบางตัวหวังสูงถึงขนาดจะได้เป็นเจ้าสาวของเจ้านายเขาเลยทีเดียว เสกสรรมองเจ้านายหนุ่มสลับกับหญิงสาวในชุดนางฟ้าสีขาวแล้วบอกกับตัวเองว่าหญิงสาวผู้นี้ไม่ใช่ไก่วัดแต่เป็นลูกแกะน้อยที่กำลังจะถูกพญาราชสีห์ตะปบเป็นอาหารโดยไม่รู้ตัวเลยต่างหาก เขาได้แต่เอาใจช่วยเงียบๆ เพราะสัญชาตญาณมันบอกว่าหญิงสาวผู้นี้แตกต่างจากหญิงสาวคนอื่นๆ ที่เจ้านายเคยมีความสัมพันธ์ด้วย

“เสกสรร”

“ครับผม เดี๋ยวผมจะรีบจัดการให้ครับ พรุ่งนี้เช้าประวัติของคุณนางฟ้าจะถูกวางไว้บนโต๊ะของเจ้านายแน่นอนครับ” เพียงแค่เจ้านายเรียกชื่อเลขาหนุ่มผู้แสนรู้ใจก็รู้ถึงความต้องการโดยไม่ต้องสั่งให้มากความ

“ดีมาก สมกับเป็นเลขาผู้ทรงประสิทธิภาพของฉัน” คีตภัทรเอ่ยชมจากใจจริงเพราะเสกสรรไม่เคยทำให้เขาผิดหวังแม้แต่ครั้งเดียว แถมยังเป็นลูกน้องที่แค่มองตาก็รู้ใจทำให้เขาพึงพอใจเป็นอย่างมากจึงตอบแทนด้วยเงินเดือนสูงลิบลิ่วอย่างสมน้ำสมเนื้อ