ในบ้านพักพูลวิลล่าริมทะเลของคีตภัทรและอมิตาอบอวลไปด้วยความรักอันหวานชื่นของทั้งคู่ ชายหนุ่มตัดสินใจโทรบอกลูกน้องเลื่อนกำหนดกลับจากเดิมไปอีกสองวันเพราะต้องการอยู่กับอมิตานานๆ เพราะรู้ดีว่าเมื่อไหร่ที่กลับไปกรุงเทพเขาและเธอต้องอยู่ห่างกัน เขาจะไม่ได้นอนกอดเธอทุกคืนแบบนี้จนกว่าจะถึงวันแต่งงาน แค่คิดเขาก็รู้สึกเหมือนใจจะขาดจึงเลื่อนกำหนดกลับออกไปก่อน ชายหนุ่มวางโทรศัพท์ลงบนหัวเตียงเมื่อสั่งงานลูกน้องเสร็จก่อนจะก้มลงจูบไหล่เปลือยของอมิตาที่โผล่พ้นผ้าห่มออกมา
“อรุณสวัสดิ์ยามเช้าครับเจ้าหญิงของผม” คีตภัทรกระซิบบอกและถือโอกาสหอมแก้มขาวๆ นั้นอย่างอดใจไม่อยู่
“อรุณสวัสดิ์ค่ะ”
“วันนี้หนูอิมอยากไปเที่ยวไหนครับ”
“วันนี้เราต้องกลับกันแล้วไม่ใช่เหรอคะ”
“ผมโทรไปบอกลูกน้องแล้วว่าเราจะอยู่ต่ออีกสองวัน”
“จริงเหรอคะ” อมิตาถามด้วยแววตาเป็นประกายเพราะเธอเองก็ยังอยากอยู่เล่นน้ำอีกหลายวันเพราะไม่ได้มาทะเลนา
