แด๊ดดี้สุดที่รัก

เงินซื้อได้แม้กระทั่งจูบ

แด๊ดดี้สุดที่รัก

ตอน เงินซื้อได้แม้กระทั่งจูบ

ตอนเย็น

ช้อนกับส้อมจิ้มลงบนจานข้าว สับๆอยู่อย่างนั้นไม่ยอมตักขึ้นเสียที ที่แก้มป่องพองด้วยอมข้าวเอาไว้ในปาก ใบหน้าสวยบูดเบี้ยวยังกะอะไรดี

"กินเยอะๆค่ะ เดี๋ยวคุณท่านก็กลับมาแล้ว" ป้ามะลิตักอาหารใส่จานเนเน่

ถึงโตจนเป็นสาวแล้วทุกส่วนสัด ทว่าสาวน้อยคนนี้ก็ยังเหมือนเด็กอยู่ดี ขณะเคี้ยวข้าวเธอมองออกไปนอกหน้าต่าง เฝ้ารอให้ธาดากลับมา

สิ่งที่น่าแปลกคือเนเน่คิดถึงพ่อเลี้ยงคนนี้มาก ทั้งๆที่เมื่อก่อนไม่ค่อยจะคุยกัน คงเป็นเพราะรู้ว่าเขาเหลือเวลาไม่มากเธอจึงอยากใช้ชีวิตกับเค้าให้สมกับเป็นพ่อลูก

บรืนนน! ๆ ๆ จู่ๆมีรถสปอร์ตหรูสีแดงวิ่งเข้ามาจอดหน้าบ้านคฤหาสน์ พอประตูรถเปิดออกก็มีหนุ่มร่างสูงเดินลงมายืนแหงนหน้ามองฟ้า

"คุณพ่ออ" เนเน่ลุกยืน อุทานแล้ววิ่งออกมา

เธอกางสองแขนจะกอดร่างสูงใหญ่ ทว่าความตกใจทำให้ตัวเองผงะถอยออก

หนุ่มตรงหน้าราวกับคนละคนในเมื่อเช้า ผิวกายที่ซีดขาวเหมือนหิมะ ตอนนี้เปล่งปลั่งเหมือนมีแสงไฟนีออนอยู่ใต้ผิวหนัง

ใบหน้าที่เคยเหมือนผีดิบหล่อๆ ตอนนี้มีออร่าพุ่งเหมือนเทพบุตร พูดอย่างนั้นได้เลย

ใบหน้าที่คมขลังขาวใสทำให้สาวน้อยถึงกับลืมหายใจ ผิวกายขาวๆมีออร่ายังกับเทพบุตร ความขาวของเขาเหมือนเอาผู้หญิงที่ขาวมากๆไปยืนกลางแดด แบบนั้นเอง

"หิ! ๆ ไม่กอดเหรอ" ธาดากางสองแขนออก เค้าดูปกติอย่างเหลือเชื่อด้วยฤทธิ์ยาจากฝรั่งเศษ ทว่าก็แค่ภายนอก อวัยวะภายในของเขากำลังเสื่อมสลาย

เนเน่เงยสูงเพื่อมองใบหน้าที่คมวับจับใจ เธอเห็นดวงตาสีน้ำตาลส่อประกายวิ๊งค์ ๆ ก็พาลระทวย

"ไม่กอดดีกว่าค่ะ แฮ่ๆ"

หนุ่มใหญ่ตรงหน้าเดินเข้ามาหาจนหน้าอกบดปลายจมูกเล็กๆ เค้าเอามือใหญ่เช็ดเศษข้าวที่มุมปากสีชมพูแล้วเอานิ้วตัวเองขึ้นไปดูดกินเศษข้าวนั้น

ฮือ! เนเน่ร้องครางในใจ เธอขาอ่อนจวนแทบล้ม หัวใจสั่นระรัวอย่างกับกลองรบ

ยามเงยมอง เธอเห็นจมูกโด่งๆและปากสีแดงสดเต็มอิ่มของเขากำลังดูดนิ้วตัวเอง

แค่เห็นริมฝีปากบนล่างสองอันบดกันเองก็พาให้เสียวใจวาบหว๋าม

"ไปดูหนังกัน" ธาดาถอยออกแล้วจับมือเล็กๆลากร่างเพรียวบางไปที่รถ

"แต่มันค่ำแล้วนะคะ คุณต้องทานข้าวด้วยค่ะ" สาวน้อยรั้งเอนตัวไว้

"ไหนว่าจะใช้เวลาที่นี่เหลือให้มีความสุข" หนุ่มใหญ่ก้มมอง จ้องตาดุๆใส่ เค้ายังไม่กล้าแทนตัวเองว่าพ่อ

"ก็ได้ค่ะ งั้นหนูไปบอกแม่มะลิ เอ๊ยป้ามะลิก่อน"

ตุ๊บ! ๆ ๆ สาวน้อยในชุดเสื้อยืดกางเกงผ้าวิ่งปร๋อกลับเข้าบ้าน

"น่ารักจริงๆเชียว" หนุ่มใหญ่มองตามอย่างน่าเสียดาย ไม่รู้ว่าเขาเสียดายที่ตัวเองใกล้ตายหรือเพราะเสียดายที่เพิ่งจะชอบเด็กคนนี้

บรืนน! ๆ เด็กสาวกลับมาขึ้นรถ คุณพ่อขับออกจากบ้านทันใด

"หนังเรื่องอะไรคะ แล้วหนูไม่ได้ดูหนังโรงนานมากๆ หนูขอเลือกได้ไหมคะ" เนเน่ถามธาดาอย่างตื่นเต้นจนลืมเว้นให้เขาพูดตอบ

"อื้ม เรื่องอะไรก็ได้ที่หนูอยากจะดู" เค้าตอบแล้วเอามือข้างซ้ายลูบหัวเธอ มือขวาจับพวงมาลัยขับรถ

โดนจับหัวรู้สึกดีจังเลย หรือว่าแมวก็รู้สึกดีแบบนี้! สาวน้อยคิดในใจ พาลคิดไปถึงแมวที่โรงเรียน

พอมาถึงห้างดังสองพ่อลูกก็เดินจับมือกันเดินเข้าไปอย่างตื่นเต้น

ธาดาไม่ได้ออกมาเที่ยวนานนับปี เค้าเอาแต่ฟังธรรมะและปลงใจรอขึ้นสวรรค์ พอเนเน่กลับมาเค้าจึงมีเหตุผลที่อยากอยู่ต่อ แม้อีกซักระยะเดียวก็ตาม

เนเน่สังเกตุเห็นผู้หญิงรอบๆมองธาดาอย่างกับมองดาราดังคนนึง แม้กระทั้งผู้หญิงที่อุ้มลูกเล็กยังเหลียวหลังตามมามองเมื่อเค้าเดินผ่าน

สายตาจากสาวๆนับร้อยๆคู่ทำให้เนเน่รู้สึกหวงคุณพ่อขึ้นมาอย่างกระทันหัน

หมับ! เธอเปลี่ยนจากจับมือมาเดินกอดแขนกล้ามใหญ่ๆ อุ้ย! คุณพ่อตกใจแต่ไม่ว่าอะไร

"หนูรอนี่นะเดี๋ยวไปซื้อตัวให้ เรื่องนั้นใช่ไหมที่หนูอยากดู" ธาดาบอกแล้วเดินไปซื้อตั๋ว เค้าก้มกดจิ้มเลือกที่นั่ง จิ้ม ๆ ๆ เป็นสิบๆรอบ จิ้มอยู่อย่างนั้น

เนเน่ไปซื้อป๊อบคอร์นแล้วก็กลับมายืนรอคุณพ่อ สักพักเค้าก็จูงมือเธอเข้าไปนั่งชิดติดกันตรงแถวกลาง

พอหนังเริ่มฉายเนเน่ก็หันมองรอบๆ "ทำไมไม่มีคนอื่นเลยคะ คุณเหมาโรงหนังเหรอ"

"เงินไม่สามารถซื้อได้ทุกอย่างนะเนเน่" คุณพ่อตอบแล้วล้วงหยิบถังป๊อบคอร์นบนตักสาวน้อย

"แต่ทำไมมันไม่มีคนล่ะคะ ผิดปกติจัง" เนเน่ยังหันมองไปรอบๆ

"เงินซื้อได้ทุกที่นั่ง" คุณพ่อตอบแล้วเอาป๊อบคอร์นจ่อที่ปากเนเน่

ห๊ะ! เธออ้าปากค้างพอดี คุณพ่อจับป๊อบคอร์นยัดปากทันใด

กรุบ! ๆ ๆ เนเน่ปิดปากลงแล้วเคี้ยวป๊อบคอร์นอย่างทึ่งปนอึ้ง คุณพ่อกลับเอนหลังพิงเบาะแล้วตั้งใจมองจอภาพยนตร์อย่างสบายใจเฉิบ

หนังรักโรแมนติกฉายไปเรื่อยๆ อากาศในโรงเริ่มหนาวด้วยแอร์ที่เย็นฉ่ำ

"ขอวางตรงนี้นะฮิๆ" เนเน่ยกถังป๊อบคอร์นออกตากตักไปวางบนที่นั่งข้างๆ เธอหันกลับมามองจอและนั่งตัวสั่นกอดอกตัวเองไว้

"หนูหนาวเหรอ" คุณพ่อหันมาแล้วเอาหลังมือแนบแก้ม เค้าสะดุ้งชักมือกลับด้วยว่าแก้มของเธอเย็นเฉียบ

หมับ! เนเน่คว้ามือใหญ่ๆแล้วกระชากกลับมาแนบแก้มตัวเองตามเดิม ฮริ! ๆ เธอส่งยิ้มแล้วหันกลับไปมองจอ

สักพักความเย็นเพิ่มทวีจนสาวน้อยขาสั่น หนังรักก็กำลังสนุกขึ้นอีกเช่นกัน

"หนูไหวไหมเนเน่ กลับกันไหม" คุณพ่อกระซิบถาม เค้าถึกยังกับควายที่ไม่รู้หนาวรู้ร้อน

"ไม่กลับค่ะ กำลังสนุก ขอมืออีกข้างได้ไหมคะ" เนเน่ตอบ

ธาดาพับที่วางแขนขึ้นแล้วกระเถิบเข้ามานั่งกอดคอเนเน่เอาไว้ มือขวาของเขาถึงแนบอยู่ที่แก้มขวาของเธอ มือซ้ายโดนดึงไปวางบนขาอ่อนโดยไม่ตั้งใจ

"สนุกไหมคะ ฮิ ๆ" เนเน่ถามแล้วหันมามองพ่อ เธอมองจอมาตลอด

พอหันมาก็ต้องตกใจ เพราะว่าคุณพ่อหล่อกว่าพระเอกเสียอีก และเธอเพิ่งสังเกตุเห็น

"ก็งั้นๆนะ แล้วเขารักกันได้ยังไง" ธาดางงกับความรักวัยรุ่น

"จูบไงคะ พวกเค้าเดินชนแล้วปากจูบกัน" เนเน่ตอบ (ตายังค้างอยู่กับหน้าคุณพ่อโดยลืมหันกลับไปมองจอ)

"ฮ่า! ๆ บ้าชะมัด แค่จูบก็รักกันแล้ว" หนุ่มใหญ่หัวเราะร่วน

"แล้วเดินชนกันจูบกันได้ คนแต่งคิดได้ยังไง ฮ่า! ๆ ๆ " คุณพ่อหัวเราะลั่นจนทำหนังรักเป็นหนังสามช่า

เนเน่เบะปากด้วยความเข้าข้างพระเอกและนางเอกเธอจึงรู้สึกหมั่นใส้คุณพ่อ

อึ๊บบบ! ธาดาเอนตัวไปเอื้อมหยิบป๊อบคอร์นที่ข้างเอวเนเน่ ความที่เค้านั่งกอดคอเธอยู่จึงทำให้ตัวของเธอเอนข้างไปด้วย

เปี๊ยะ! คุณลูกตีมือใหญ่ๆแล้วหยิบป๊อบคอร์นให้แทน คุณพ่อก้มลงแล้วอ้าปากรอ

ขวับ! เนเน่หันกลับมาพร้อมทั้งป๊อบคอร์นในมือ

พรื่ด! จมูกโด่งๆที่โด่งเกินไปรูดหน้าเด็กสาวด้วยความบังเอิญ เธอไม่ทันระวังจึงโดนจมูกโด่งรูดแก้มเป็นรอยแดงยาวๆ

ใบหน้าหล่อๆหดกลับเหมือนเต่า สาวน้อยเองก็ตัวเเข็งเป็นหิน ใบหน้าของเธอเหม่อมองจมูกโด่งๆ ปากสีชมพูเรียวเล็กอ้าออก

จึ๋ง! ๆ ๆ คุณพ่อเอานิ้วจิ้มที่แก้มนุ่มนิ่ม ราวกับจะเช็คว่าเธอตายหรือยัง

เค้าก้มลงมาแล้วเอามือขวาจับคางเล็กๆ พอเธอไม่ตอบเค้าจึงใช้นิ้วมือบีบปากบนล่างสีชมพูอย่างกับว่าเนเน่เป็นตุ๊กตา

อืมม! เสียงครางกระเส่าดังอยู่ในลำคอคุณพ่อ เค้าบีบปากสีชมพูจนปากจู๋

จุ๊บ! ๆ ๆ ริมฝีปากสีแดงหนานุ่มประกบลงมาทันใด

อุ๊! ๆ ๆ เนเน่เพิ่งได้สติ เธอเอียงหน้าจะหนีทว่ายิ่งดิ้นยิ่งกลายเป็นว่าปากของเธอบดตอบเขา

จุ๊บ! ๆ ริมฝีปากสีแดงรุกบดเม้มบี้ปากสีชมพูอย่างหยุดไม่ได้

อือ! ๆ เนเน่ครางในลำคอและเอนหัวกลับลงมาพิงเบาะ ธาดากลับรุกหน้าตามมาอย่างไม่ลดละ

ริมฝีปากบดเม้ม ลิ้นของเขาสอดแทรกเข้ามาตรงฟันของสาวน้อย อือ! ๆ เธอร้องครางแต่กัดฟันไว้ไม่ให้คุณพ่อสอดลิ้นเข้ามา

ใบหน้าหล่อเหลาระยับจับใจ ตอนนี้บดแนบอยู่บนหน้าของเธอนี่เอง

จมูกโด่งๆรูดแก้มซ้ายแก้มขวาจนแดงเป็นปื้นๆ มือใหญ่ๆบีบคางแล้วงัดลงให้ฟันบนล่างแยกจากกัน

จุ๊บ! ๆ ๆ คุณพ่อสอดลิ้นเข้ามาจนได้ ปลายลิ้นแตะกันทำเอาน้ำลายของสาวน้อยแตกพร่าเหมือนตอนกินของเปรี๊ยวจัด

ริมฝีปากหนานุ่มยังรุกจูบ ลิ้นควานวนๆใส่ลิ้นน้อยๆจนเสียวซ่าน

อ๊ะ! ๆ ๆ อือ! เนเน่นอนพิงเบาะและครางหงิงๆ ความอ่อนระทวยทำให้เธอปล่อยคุณพ่อจูบอย่างตามแต่ใจเขา

มือใหญ่ๆลูบหน้าขาเล็กเรียว ไล่ขึ้นมาจนถึงขาอ่อน มือสากๆนั้นทำให้เด็กสาวเสียวหวิวๆตรงท้องน้อย

ปากที่โดนจูบก็พาลหัวใจเต้นตูมตาม ในอกร้อนผ่าวดั่งเพลิงลุกโหมจนลืมหนาวไปสิ้น

น้ำลายในปากโดนคุณพ่อทั้งดูดทั้งกลืนกินอย่างหื่นกระหาย หน้าอกล้ำๆที่บดถูหัวนมทำเอาขนลุกซู่ไปทั้งร่างจนจะนับได้เลยว่าขนตัวเองมีกี่เส้น

ลมหายใจที่ร้อนดั่งไฟก็พ่นออกมาจากหน้าหล่อๆรดเต็มหน้าเล็กๆ แววตาสีน้ำตาลอ่อนชวนให้สติสตังของสาวน้อยกระเจิง

อร๊ะ! อร๊า! อื้อ! เนเน่ร้องครางระงมเสียแล้ว เธอรู้สึกตัวลอยๆหวิวๆเหมือนใจจะขาด การจูบแบบนี้ใช้พลังงานมากเหลือเกิน มากจนหอบสั่น

หมับ! ๆ มือสากๆเลื่อนจากขาอ่อนไล่มาหาเนินสาวที่เป้ากางเกง

เพี๊ยะ! เนเน่ตบฉาดเข้าที่หน้าหล่อๆโดยอัตโนมัติ คุณพ่อถอยขวับไปนั่งก้มหน้าสำนึกผิด

"อย่าทำอย่างนี้อีกนะคะ" เนเน่ดุคุณพ่อทั้งๆที่ตัวเองปล่อยให้เค้าจูบอยู่นานสองนาน

"ขอโทษ" ธาดายกมือไหว้ สาวน้อยพาลตกใจ เธอไม่เคยเห็นคนอย่างเขาก้มหัวให้ใครเลย

เธอนึกสงสารที่รู้ว่าเขาปลงใจรอวันตายเป็นแน่ นิสัยถึงได้เปลี่ยนไปขนาดนี้ ด้วยความเห็นใจปากเล็กๆจึงพูดขยายความให้คุณพ่อสุดหื่น

"มือน่ะค่ะ หนูไม่ได้ว่าเรื่องจูบ"

"หิ ๆ จริงเหรอ" ธาดายิ้มแฉ่ง เค้าดีใจที่ได้จูบเนเน่ แต่ไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าดีใจเพราะอยู่ในสถานะพ่อหรือคนรัก

"มือไม้ลามปามนะคะ นิสัยเจ้าชู้เหมือนเมื่อก่อนอย่าเอามาใช้กับหนู" เนเน่บอกแล้วดึงที่วางแขนลงมาคั่นกลาง

"ขอโทษ ก็มันติดนิสัย พอจูบมือมันก็ไปเอง" ธาดายังไม่จบ

ชิ! เนเน่หันหลังให้ดื้อๆ เธอยกขานั่งงอตัวบนเบาะแล้วหันข้างดูหนังต่อ

"คิดว่าจะเจ้าชู้กับใครก็ได้หรือ จะตายอยู่แล้วยังมาหื่นกับหนู" เสียงเล็กๆดังแว่วอยู่ในหัว