โรซี่เลิกคิ้วขึ้นด้วยความประหลาดใจอย่างไม่คิดจะปิดบัง เมื่อเห็นคนที่นัดเธอมาทานข้าวกลับกลายเป็นบุตรชายของเขาแทน
เมื่อเช้าเธอรับโทรศัพท์ของเดชตั้งแก่ไก่โห่ ชายชราผู้อารีรีบเอ่ยปากขอโทษขอโพยยกใหญ่ เรื่องที่ดรณ์เสียมารยาทอย่างน่ารังเกียจกับเธอกลางงานเมื่อคืนนี้ เขายังต่อว่าด่าทอลูกชายอีกหลายคำ ร่ำๆ ว่าไปตีหัวเอาเลือดชั่วของเขาออกให้หายโมโห พอเธอคิดภาพตามก็อดขำไม่ได้
สภาพดรณ์ผู้จองหองโอหังตอนที่หัวเบะคงดูไม่จืดเลยสักนิด...
เธอหัวเราะ พูดติดตลกให้เขาฟังจนใจเย็นลงมาก แต่เดชก็ยังไม่วายขอเลี้ยงข้าวเธอแทนคำขอโทษ แม้เธอไม่อยากเกี่ยวข้องกับคนในตระกูลหิรัญศิริรักษ์มากนัก แต่ยกเว้นเพียงคุณลุงที่เปรียบเสมือนพ่อพระของเธอคนนี้เพียงคนเดียวที่ไม่อาจปฏิเสธได้
เธอตกปากรับคำเขา พอมาถึงร้านยังนึกแปลกใจจนอมยิ้มบางๆ ไม่คิดว่าคนเข้มงวดเจ้าระเบียบอย่างเดชจะมีมุมที่โรแมนติกกับเขาด้วย เธอมองไปรอบๆ ร้านอาหารแห่งน
