@ หลายวันต่อมา
"เช้านี้ของผมต้องสดใสแน่เลย มีเจ้อยู่ทั้งคนแต่เงียบสงบดี" พาเรนเอ่ยแซว ตามนิสัยหนุ่มเจ้าสำราญ เมื่อเห็นว่าพี่สาวนั่งทานข้าวต้มอยู่ตรงห้องอาหารเงียบๆ
"ถ้าปากว่างมาก อยากได้อะไรอุดไหม?" ร่างอรชรในชุดเดรสกระโปรงพองฟูสีฉูดฉาด รีบเอี้ยวตัวหันมองทำตาแข็งกร้าว
เธออุตส่าห์จะให้บ้านนี้สงบ ได้ผ่อนคลายสมองหนักอึ้ง หลังกลับมาทำงานอย่างหนัก
"นั่นไงเจ้คนเดิมกลับมาแล้ว เห็นไอแบล็คบอกว่าไม่เที่ยวมาตั้งหลายคืน สนใจไปหาไอพิพัฒน์ที่ผับไหมล่ะคืนนี้"
"ตั้งแต่เกิดมาตรงไหนที่มีประโยชน์มั้ง?" มือบางจับหัวไหล่อีกฝ่ายกดให้นั่งลง แล้วส่งสัญญาณให้แม่บ้านนำถ้วยข้าวต้มมาเสิร์ฟ
"นี่เจ้ลืมเหรอ ถ้าผมไม่ป่วยใกล้ตาย ห้ามเอาข้าวต้มมาให้กินหน่ะ!" มันรู้สึกว่าเป็นอาหารเหลวที่ไร้รสชาติสำหรับเขา
"เรื่องมาก!"
"แล้วสรุปคืนนี้จะไปปะเนี้ย เหลือไอคาเรนอีกคนที่ไม่มีเมีย ไปรวมตัวคนโสดกันเอาไหม" คนบอกยังเอ
